Zeven leden van Militia Brabantia spelen een pot Diplomacy. Dennis treedt op als scheidsrechter en verwerkt wekelijks de zetten. Henri vertelt over zijn ervaringen met Turkije en analyseert de zetten.
“Als veel mannen bij elkaar komen, heet het meestal oorlog.”
Mel Brooks, Amerikaans komiek
Drie spelers gedwongen tot tekenen van contract
Een speler waarvan ik gehoord heb, dat ‘ie het in het verleden echt héél bont heeft gemaakt bij Diplomacy is Richard. In een potje Diplomacy waarin zijn vader spelleider was, heeft Richard het email-programma van zijn bloedeigen vader zodanig weten in te stellen, dat Richard van elke order een kopie kreeg. En dat driekwart van het spel lang! Een medespeler kwam er achter toen hij de delivery receipts eens aan een nauwkeurig onderzoek onderwierp. Hier kwam ook de naam van Richard in voor. Toen besloot hij Richard op het verkeerde been te zetten, door eerst valse orders te sturen en vijf minuten voor de deadline pas de juiste orders in te leveren. Een ander geintje was om de telefoonmodem – die had je toen nog – twee uur voor de deadline te blokkeren, zodat niemand meer orders kon inleveren. Pa had meer dan genoeg reden om Richard te onterven, ware het niet dat zijn andere zoon Don minstens zo erg is. Om dit soort praktijken uit te sluiten, heb ik iedereen krachtig laten weten, dat Diplomacy een spel is en dat de positie van de scheidsrechter gerespecteerd dient te worden! Ik dacht dat dat hielp, maar niets blijkt minder waar, nu drie medespelers min of meer gedwongen te zijn een contract te tekenen, nog voordat het spel goed en wel begonnen is. Hier is het verhaal: Lees verder “Diplomacy met de Militia: 1901”