Columbia Games

Hammer of the Scots

Recensie

Pak de Schotse troon op een regenachtige namiddag

In 1286 reed de pas getrouwde koning Alexander III van Schotland naar zijn vrouw. Hij zat blijkbaar erg verlegen om een troonopvolger, want tegen alle adviezen in ging hij ’s nachts bij stormweer op pad. De ongelukkige werd van zijn paard geworpen de klippen af. En zonder troonopvolger was er een constitutionele crisis geboren. Maar liefst 13 personen meende aanspraak te maken op de Schotse troon. Koning Edward I van Engeland, kruisvaarder en veroveraar van Wales, was zeker de beroerste niet en bemiddelde in het geschil. Eerst plaatste hij een stroman op de troon om deze in 1296 weer af te zetten. De troon bleef leeg, maar het waren de Engelsen die in Schotland de dienst uitmaakten.
Edward had zijn hielen nog maar net gelicht of William Wallace – alias Braveheart – versloeg een Engels legertje bij Stirling Bridge in 1297. De Schotse opstand nam een aanvang. Koning Edward – hij zal er vast de pest in hebben gehad, – marcheerde het jaar er op weer noordwaarts en versloeg de Schotten bij Falkirk. Het duurde echter nog tot 1305 voordat Braveheart gepakt werd en in Londen terechtgesteld. Koning Edward I overleed in 1306 en niet gespeend van enige bescheidenheid koos hij voor zichzelf als grafschrift Hammer of the Scots. Hij werd opgevolgd door zoon Edward II. Waar vader bruut regeerde, was zoonlief vooral verwikkeld in zijn affaire met Lord Gaveston. Dit wekte nogal wat wrevel bij de Engelse adel. Barlow – tijdgenoot en concurrent van Shakespeare – schreef hier een toneelstuk over, die door Derek Jarman indringend werd verfilmd in Edward II. Edward II kun je gerust typeren als een niet zo sterke koning.

Tip 1 van Harry
Open het Braveheart-scenario met je allerhoogste kaart. Noord-oost Schotland kan dan in handen van de opstandelingen vallen. Voor de Engelsen geldt dat ze hun troepen in een gunstige defensieve positie kunnen plaatsen.

De blokjesspelen van Columbia Games komen van origine uit Canada en in dat bosrijke land hebben zij in 1972 het houten blokje als spelattribuut uitgevonden. In dat jaar bracht Columbia Games een spel uit over de slag om Quebec in 1759 tijdens de zevenjarige oorlog tussen Frankrijk en Groot-Brittannië. Daarna kwamen nog War of 1812, Napoleon en Rommel in the Desert. Mijn eerste kennismaking met Columbia Games vond begin jaren 90 met Eastfront plaats. Daarna kwamen voor mij Bobby Lee, Victory, Pacific Victory en Wizard Kings, dat een fantasy setting heeft. De kwantiteit in een periode van bijna 40 jaar mag dan niet hoog zijn, de kwaliteit mag er zeker wezen, want de meeste spelen zijn ondanks hun ouderdom nog altijd leuk en interessant om te spelen. Voor mij is dit nog altijd het bewijs, dat Columbia Games en het blokjesspelsysteem nog veel potentie heeft. Na de uitgave van Hammer of the Scots in 2002 zijn er nog verschillende titels verschenen, die ik kan aanbevelen: Liberty, Gettysburg: Badges of Courage, Crusader Rex, Athens & Sparta en Texas Glory. Alleen Richard III vond ik minder, maar wellicht ben ik er nog niet uit hoe ik dit spel moet spelen. Tot slot bevind mijn exemplaar van Julius Caesar nog in het vliegtuig. Daar heb ik al weer goede dingen over gelezen, dus met verwachting klopt mijn hart … Lees verder “Hammer of the Scots”

NatLab (2): Triangular Map voor Wizard Kings

Wie enige tijd in de spellenhobby rondhangt, komt er snel achter dat spelers zo hun themavoorkeuren hebben, zoals bijvoorbeeld treinen, middeleeuwen of ruimtevaart. Voor veel eurogames maakt dat allemaal toch niet zo uit. Meestal is het thema gewoon op een quasi-abstract spelsysteem geplakt. Ik denk wel eens dat veel eurogame-ontwerpers eerst een spelsysteem bedenken en vervolgens op zoek gaan naar een thema dat er een beetje bij past; bij voorkeur eentje die nog niet in gebruik is. En eerlijk is eerlijk soms pakt dat niet eens zo slecht uit, zoals bijvoorbeeld bij Carcassonne en St.Petersburg. Voor simulatiespelen gelden strengere criteria, want het spel moet een beetje voorstellen waar het over gaat. Bovendien blijken de themavoorkeuren van spelers dan wat ingewikkelder te liggen. Zo ken ik mensen die enkel oudheid willen spelen of enkel Eerste en Tweede Wereldoorlog. Maar de grote globale scheidslijn waarin je simulatiespelers kunt indelen is die tussen Historisch enerzijds en SF-Fantasy anderzijds. Twee kampen die welhaast vijandig tegenover elkaar lijken te staan. Historische spelers vragen zich af hoe je iets dat nooit bestaan heeft kunt simuleren. Anderzijds is ook de bestaansvraag van het verleden een filosofische en een niet-tastbare. Naast het boek is het spel een middel om er contact mee te krijgen. En hoewel ik boeken serieuzer neem, blijf je met je boek in de hand slechts toeschouwer. Hier heeft het spel meerwaarde. Dan ben je deelnemer!

Napoleon zei ooit dat geschiedenis maar een verhaaltje is. Als hij gelijk heeft – en ik geef ‘m niet graag gelijk – zitten spelers met historische voorkeur en spelers met een SF-Fantasy voorkeur eigenlijk in hetzelfde schuitje en hebben ze dezelfde neiging tot escapisme. Zelf reken ik me tot de historische spelers, maar af en toe mag ik graag heulen met het andere kamp. Zoals bijvoorbeeld met Wizard Kings van Columbia Games.

Wizard kings.

Het was niet mijn bedoeling om Wizard Kings te recenseren. Misschien doe ik dat nog wel eens. In zijn algemeenheid wil ik kwijt dat ik de blockwargames van Columbia Games aantrekkelijk vind, omdat ze een strategisch dubbelblind spelsysteem combineren met een elegant tactische. Wizard Kings is niet alleen een verbetering ten opzichte van voorganger Victory, maar tevens een multiplayer en da’s stukken gezelliger, maar hoeft niet altijd. In mijn oorspronkelijke editie uit het jaar 2000 zijn er 7 rassen: Orcen, Elves, Undead, Dwarfs, Barbarians, Amazones – een zeer gewild ras – en de Ferkins. Omdat vrijwel niemand met dit laatste varkensachtige ras wilde spelen, hebben ze deze in de tweede editie uit 2006 vervangen door Feudals. Een goede beslissing, denk ik. Ook blockstickers hebben een verandering ondergaan. In het geval van de Amazones vind ik het geen verbetering. Wel hebben de Undead nu ook 4-staps C1-blokjes. Dat maakt dit ras een stuk aantrekkelijker. Lees verder “NatLab (2): Triangular Map voor Wizard Kings”

NatLab (1): Julius Caesar met Vassal

De laatste paar maanden ben ik helemaal weg van Julius Caesar van Columbia Games. Ik heb het minstens tien maal gespeeld en mijn enthousiasme is nog altijd niet getemperd, al heb ik een paar keer pijnlijk in het stof moeten bijten. Mensen die interesse hebben om te spelen, mogen gerust contact met mij opnemen om het eens te proberen. Julius Caesar werd in 2010 uitgegeven, maar is inmiddels niet meer Columbia’s nieuwste spel. Die eer komt Shiloh toe en mijn persoonlijke exemplaar bevindt zich vast nog op de pakjesboot op de grote zee. Ik ben dan ook reuzebenieuwd of ik ook deze keer weer de gelukkige winnaar mag zijn van 12,50 Euro inklaringskosten van tante TNT Post. Dat kost het blijkbaar de moderne postgigant om uit te rekenen dat ik 8 euro importbelasting moet betalen. Misschien moet ik hun maar eens ergerniskosten in rekening brengen. Dan zullen ook zij niet lachen!

ACTS

In het verleden speelde ik wel eens wargames via internet tegen mensen die ver weg wonen. De site die ik gebruikte was ACTS, oftewel Automated Card Tracking System. Deze site was bij uitstek geschikt om Card-Driven Wargames te spelen, zoals in mijn geval Paths of Glory, Barbarossa to Berlin, Wilderness War, For the People en Thirty Years War; allen van GMT Games. Of anders wargames waarbij je elke beurt met een beperkt aantal eenheden activeert, zoals Breakout: Normandy en Monty’s Gamble. De bedoeling was dat je dagelijks een zet deed en dan kon je er eens lekker voor gaan zitten, om alle mogelijke zettencombinaties uitgebreid te analyseren. Ook heb ik eens meegemaakt – ja, we beleven wat! – dat de spanning zo hoog opliep, dat ik bij een potje Monty’s Gamble: Market Garden nog om 04:00 ’s nachts nog uit mijn bed kwam om een zet te doen. En weet je wat … mijn tegenstander had dat gevoel ook, waardoor er die nacht niet alleen weinig geslapen werd, maar ook een aantal beurten versneld verliepen tot het moment van de ontknoping. Ik bewaar niet alleen slapeloze nachten maar ook goede herinneringen aan ACTS. Lees verder “NatLab (1): Julius Caesar met Vassal”

Crusader Rex

Recensie

Strijd in het Heilige Land

Het verhaal van koning Richard Leeuwenhart en Saladin tijdens de Derde Kruistocht is vrij bekend. Niet in de laatste plaats door de film die er in 2005 van gemaakt is: Kingdom of Heaven. Een beetje historisch geïnteresseerde kent ’t verhaal wel. Een episch verhaal van twee gezworen vijanden, maar die respect voor elkaar krijgen en uiteindelijk vrede sluiten, waarna het toch weer mis gaat. Spelontwerper Jerry Taylor heeft met Crusader Rex een waardige opvolging van zijn blokjesklassieker Hammer of the Scots.

Columbia Games

Het van oorsprong Canadese Columbia Games heeft al een lange traditie met hun blokjesspelen die al teruggaat tot begin jaren zeventig. De spellijst is weliswaar niet bijster indrukwekkend, maar hun spelen zijn òf top òf iets minder top. Maar je moet natuurlijk wel een liefhebber zijn van dit soort strategiespelen met een historisch thema. De nieuwste generatie blockwargames zijn het product van een evolutie en de recentere spelen zijn zeer toegankelijk en zijn behoorlijk gestroomlijnd met 8 pagina’s aan regels, zonder aan historisch gevoel in te boeten.

De speelstukken

Crusader Rex wordt gespeeld op een kaart die de smalle kuststrook van het Oostelijk Middellandse Zeegebied voorsteld. De point-to-point kaart – een mooi bewerkte satellietfoto – bevat grofweg het gebied van de huidige staten Israel en Libanon met een behoorlijke rand gebied er omheen. De steden op de kaart worden met minor of major roads met elkaar verbonden. Het type weg bepaald het aantal eenheden dat je erover mag bewegen, welke gehalveerd wordt als je het gevecht met de vijand aangaat.
De meeste steden hebben een kasteelsymbool. In deze steden heeft de verdediger de mogelijkheid om zich met een beperkt aantal eenheden binnen de muren terug te trekken en het verloop van het beleg af te wachten. Dit is een interessant spelaspect dat in Jerry Taylors vorige blokjesspel Hammer of the Scots ontbrak. Lees verder “Crusader Rex”

Strijps Bultje (4): Inklaringskosten

Omdat ik jarig was, heb ik mezelf een cadeautje gegeven. Het is meestal te doen gebruikelijk, dat je cadeautjes krijgt van anderen, maar sommige cadeau’s zijn ietwat aan de prijzige kant. Ja, daar kun je je familie, vrienden en kennissen niet mee opzadelen. En aangezien mijn oog al een tijdje viel op het meest recente blokjesspel van Columbia Games, genaamd Julius Caesar, kwam ‘ie op mijn wensenlijstje te staan. Ik had er een paar goede verhalen over gelezen en meestal kan ik in een dergelijke situatie niet wachten tot een eerstkomende spellenbeurs, zoals Spiel Essen, wat niet alleen dikwijls lang wachten is, maar vaak – in mijn specifieke omstandigheden – ook nog eens duurder. En laat Columbia Games dan nou ook nog eens een speciale actie hebben, dat je in je verjaardagsmaand een spel mag uitzoeken met maar liefst 10% korting. Nou, dat heeft mij over de streep doen trekken! En als je ook nog eens beschikt over een creditcard, dan vallen de grenzen letterlijk weg en zijn de mogelijkheden eindeloos, mits er daadwerkelijk krediet op de kaart staat. Et voila, voor een omgerekend bedrag van 50 Euro inclusief verzendkosten kwam de doos met blokjes naar mij toe, helemaal vanaf de andere kant van de oceaan.

Nu ik Julius Caesar in huis heb, de stickers op de blokjes heb geplakt en het spel reeds een paar maal gespeeld heb, moet ik zeggen, dat ik geenszins een kat in de zak heb gekocht; wellicht dat ik hier binnenkort nog eens een artikel aan wijdt. Maar waar ik wel teleurgesteld over ben, is wat het mij uiteindelijk heeft moeten kosten. Wat ik eerst dacht dat het 50 Euro kostte, werd uiteindelijk een bedrag van maar liefst 70 Euro. En dat met speciale dank aan TNT Post!

De Verenigde Staten van Amerika zijn geen lid van de Europese Unie en ik verwacht dat dat voorlopig zo zal blijven. Het is dan ook logisch dat ik 8,50 Euro betaal voor invoerrechten en op een bedrag van zo’n 50 Euro is dat alleszins redelijk en overkomelijk. Maar daarbovenop zat ook nog eens een bedrag van 12,50 Euro voor inklaringskosten met de ‘hartelijke groeten’ van TNT Post. Maar wat zijn inklaringskosten nu eigenlijk? Lees verder “Strijps Bultje (4): Inklaringskosten”