Enige tijd geleden heb ik een beschrijving geplaatst van Arkham Horror. Dit spel is in 2005 uitgegeven door Fantasy Flight Games. Zoals al eerder beschreven moeten de spelers het in dit spel gezamenlijk opnemen tegen een hoop kleine monstertjes. Uiteindelijk bestaat er de kans dat de spelers met zijn allen moeten vechten tegen één “Oude” (een groot monster), die de Aarde zoals we die kennen (of kenden, het spel speelt in 1926) zal vernietigen als hij (het?) wakker wordt en niet door de spelers overmeesterd wordt.
Op zich biedt het basisspel, met alle variatie in karakters, “Ouden”, en kaarten al voldoende afwisseling en hoeft het spel niet snel te vervelen. En al scheen de utgever in eerste instantie niet van plan te zijn om uitbreidingen uit te brengen bij dit spel, een jaar na verschijnen van het basisspel kwam er al een eerste kleine doos uit met een uitbreidinkje. En ik schreef het al: ondertussen zijn er meer uitbreidingen gevolgd. Vandaag wil ik van al die uitbreidingen de (drie) tot nu toe verschenen kleine uitbreidingen kort voorstellen. Die drie kleine doosjes hebben elk niet alleen maar wat nieuwe onderdelen van de bekende soorten, ze bevatten ook allemaal iets nieuws qua regels en materiaal.
Ook deze week weer een coöperatief spel. Mensen die mijn spellen-voorkeuren wat beter kennen zullen misschien zeggen: nu pas? Omdat Arkham Horror een van mijn favorieten is (zo niet de favoriet) hadden sommigen deze bespreking misschien wel wat eerder verwacht. Arkham Horror is een coöperatief spel in de categorie “allen samen” tegen het spel/de boze.
Het is het jaar 1926, in Arkham (Massachusetts, USA) gebeuren steeds meer vreemde dingen. Er komen allerlei monsters de stad in via poorten naar andere werelden. Ondertussen is een “Oude” (Ancient One), die ergens ligt te sluimeren, langzaam wakker aan het worden. De spelers, een ongeregeld stelletje onderzoekers, moeten proberen de monsters te verslaan en de poorten naar de andere werelden te sluiten (en liefst te verzegelen). Als ze daar niet op tijd in slagen wordt de “Oude” wakker en kunnen de onderzoekers alleen maar hopen dat ze in de loop van het spel de juiste wapens hebben weten te verzamelen om de “Oude” te verslaan in een ultieme poging om de aarde te redden. Tot zover het verhaal…
Enige tijd geleden heb ik een eerste stukje geschreven, waarin ik de coöperatieve spellen als een aparte categorie aangeduid heb. Vandaag kom ik met het lijstje wat ik toen beloofd heb. Voor het gemak verdeel ik de spellen, en dus het lijstje, in drie delen.
Spellen zijn er in vele soorten (en maten). Je kunt spellen dan ook op vele manieren indelen. Ook ik deel spellen soms in in categorieën. Of het is om mensen een categorie te laten kiezen waaruit ze iets willen spelen, of dat ik met niet-spelers over spellen praat, ik gebruik nog wel eens de volgende indeling:
vechtspellen
ontwikkelingsspellen
samenwerkingsspellen
De vechtspellen zijn degene waar twee of meer spelers elkaar regelmatig aanvallen. Er wordt dus echt gevochten tussen de spelers. Dat ze daarbij speelstukken gebruiken is “een detail”. Enkele klassieke titels zijn Schaken, Stratego, Risk. Ook veel van de spellen waarbij historische veldslagen worden gesimuleerd kun je hier onder rekenen.
In ontwikkelingsspellen probeert elke speler zijn eigen positie zo goed mogelijk te ontwikkelen om daarmee te winnen. Er wordt door de spelers dus niet zozeer onderling gevochten. De spelers proberen alleen maar als eerste de meest lucratieve posities op het bord in te nemen, of zichzelf in andere zin zo voordelig mogelijk te ontwikkelen. Dat die ontwikkeling van de ene speler de andere hindert is logisch, maar echt vechten vind ik dat niet. Voorbeelden van deze categorie zijn bijvoorbeeld Catan, Carcassonne.
In samenwerkingsspellen of coöperatieve spellen proberen de spelers tezamen te winnen. Meestal met zijn allen tegen het spel, waarbij via de regels van het spel wordt gezorgd dat de spelers meer of minder moeite hebben om te winnen. Maar er zijn ook enkele spellen waarbij alle spelers op één na tegen die laatste persoon spelen. Die laatste persoon is dan de slechterik. Of vanaf het begin bekend is welke speler niet met de anderen meedoet kan ook nog variëren. Enkele voorbeelden uit deze groep zijn: In de Ban van de Ring (allemaal samen, maar met een uitbreiding alle Hobbits tegen Sauron), Shadows over Camelot (allen samen, maar met een kans op een verrader), Arkham Horror (allen samen), Descent (allen tegen één).
Aan de laatste categorie wil ik de komende tijd af en toe aandacht besteden. Eerst zal ik een lijstje maken van spellen in deze categorie. Daarna wil ik ten minste enkele van deze spellen bespreken.
