Wanneer me verteld wordt dat het een spel is dat vele uren kan duren om te spelen denk ik al snel, dat spel ga ik niet spelen. Verder ben ik ook niet een bijzondere fan van resource spelletjes, spellen waarbij je producten moet maken uit grondstoffen om zo de waarde te vermeerderen. Dit zijn allemaal kenmerken van het spel Le Havre, en ondanks dat het voor mij helemaal in de foute categorie valt heb ik het toch op een Spellendag Eindhoven gespeeld met drie personen.
Le Havre is de op één na grootste havenstad van Frankrijk. In het spel ben je een ondernemer in deze haven en probeer je zoveel mogelijk geld te verdienen met het importeren van producten en die te verwerken tot waardevollere producten.
Wat ik opvallend vond is dat de spelregels heel eenvoudig zijn. Je kunt die in tien minuten uitleggen. Het help wel als je al dit soort spellen kent. Na de korte uitleg kun je beginnen en het spel is dan nog heel eenvoudig met maar een beperkt aantal keuzes, maar tijdens de loop van het spel komen er steeds meer keuzemogelijkheden bij waardoor ook de denktijd omhoog gaat. Dit is waarschijnlijk één van de redenen waarom het een langdurig spel is.
Op het spelbord liggen een aantal beschikbare grondstoffen. Dit zijn producten zoals vissen, hout, vee, graan, metaal, steenkool en klei. Daarnaast is er een geldvoorraad en liggen er vier stapels met gebouwkaarten. Eén gesloten stapel met speciale gebouwen en de andere drie stapels zijn normale gebouwen die door de spelers gebouwd kunnen worden en die open liggen. Verder is er ook nog een stapel met ronde kaarten. Op die kaarten staan de doelen van de ronde. In het midden van het bord liggen zeven aanvoer(supply)tegels. Elke speler heeft een schip dat over de aanvoertegels gaat varen en een schijf om het gebruik van een gebouw te kunnen markeren.
Als een speler aan de beurt is, dan zet hij zijn schip op de eerst volgende vrije aanvoertegel. Op de tegel staan twee grondstoffen waarvan één fiche van de voorraad naar de beschikbare grondstoffen moet worden verplaatst. Voor elke grondstof zijn er aparte plaatsen waar ze neergelegd worden. Daarna kiest de speler of hij van één grondstof alle beschikbare fiches neemt, of dat hij een gebouw gaat gebruiken.
Als de speler een gebouw gaat gebruiken, dan legt hij zijn markeerschijf daarop en voert de actie uit die op dat gebouw staat. Het is mogelijk om een gebouw dat een andere speler in zijn bezit heeft te gebruiken maar meestal moet je daarvoor geld of voedsel aan die speler betalen. Je mag niet een gebouw gebruiken waar al een markeerschijf op ligt. Naast deze standaard acties is het op elk moment tijdens je beurt ook mogelijk om gebouwen te kopen of verkopen. Het kopen van een gebouw kost geld, daarom worden gebouwen meestal gebouwd met behulp van grondstoffen, maar dit bouwen kost dan wel een actie. Zo kun je met de slager veefiches omzetten in vleesfiches en huidfiches, en met de bakkerij kun je energie en graan omzetten in brood, etc.
Nadat een schip op de laatste aanvoertegel geplaatst is en die speler zijn beurt heeft gehad, vind het einde van de ronde plaats. Op de rondekaart staat wat er moet gebeuren. Vaak vind er een oogst plaats: spelers met graan krijgen er één graan bij, spelers met minimaal twee vee krijgen er één vee bij. Daarna moeten alle spelers zoveel voedsel betalen als er op de ronde kaart staat. Elke ronde zal er meer voedsel betaal moeten worden. Verschillende producten hebben verschillende voedsel waardes. Een vis heeft voedselwaarde één, maar als gerookte vis wordt die drie waard. Vee heeft geen voedselwaarde, maar je kunt ze via de slagerij omzetten naar vlees. Zo zijn er nog een aantal manieren om aan voedsel te komen. Wanneer je niet genoeg voedsel hebt dan moet je bijleggen met geld. Na het betalen van voedsel wordt er door het havenbestuur een gebouw gebouwd. Of dit een speciaal gebouw of normaal gebouw is staat op de rondekaart. Deze gebouwen komen naast het bord te leggen en je hoeft er niet voor te betalen om ze te gebruiken. Vervolgens wordt de rondekaart omgedraaid. Op de achterkant staat een schip die vanaf dat moment gebouwd kan worden (in een scheepswerf). Het voordeel van het hebben van een schip is dat die elke ronde een vaste hoeveelheid voedsel waard is.
Een belangrijke actie die je kunt doen is het bouwen van een gebouw. Dit doe je door je markeerschijf op een gebouw te leggen die je een gebouw laat bouwen. Vanaf het begin van het spel zijn er al een aantal speciale gebouwen met deze mogelijkheid beschikbaar. Je doel is het dus zo optimaal mogelijk inzetten van je acties en producten, waarbij je elke ronde weer meer voedsel nodig hebt, en zo de meeste punten te verdienen. Op elk gebouw staat hoeveel punten die waard is, en het geld (francs) is ook zijn waarde waard in punten.
De interactie met andere spelers van dit spel zit hem in het bouwen van gebouwen waardoor ander spelers jou moeten betalen als ze die gebruiken en het bezet houden van een gebouw met je markeerschijf. Maar één speler mag zijn markeerschijf op een gebouw hebben staan. Hiermee heb ik een speler heel erg dwars gezeten door de slager bezet te houden zodat hij niet genoeg voedsel had aan het einde van een ronde.
Ik heb het spel met drie personen gespeeld. Dit is waarschijnlijk één van de redenen waardoor het spel niet zo lang geduurd heeft. Eén van de andere spelers had het al eens met vijf spelers gespeeld en vertelde dat het dan wel heel erg lang duurt. Dus mijn advies is om het eerst eens te proberen met drie spelers. De regels zijn eenvoudig en duidelijk. Er zitten een paar kleine uitzonderingen in en je moet op tijd de regels voor de eindronde weten. De beurten zijn in het begin vaak kort, zelfs minder dan tien seconden, maar op het einde gaan de beurten langer duren. Ik moet zeggen dat ik het een leuk spel vind, en dat is niet alleen maar omdat ik deze eerste keer gewonnen heb.
Tumblin-Dice is een eenvoudig behendigheidsspel. Het bestaat uit een bord met een aantal trappen op verschillende hoogtes, van hoog naar laag. Ieder speler gooit om de beurt met een dobbelsteen waarbij die op één van de treden moet eindigen. De dobbelsteen moet in ieder geval de bovenste trede geraakt hebben. De speler kan de dobbelsteen op de bovenste trede neerleggen en dan de dobbelsteen een zetje geven, of de dobbelsteen op de bovenste trede gooien en zo door laten rollen.
In een vierspelerspel heeft iedere speler vier dobbelstenen, elk in een eigen kleur. Om de beurt gooien de speler een dobbelsteen, waarbij ze de dobbelstenen die al op het bord liggen kunnen proberen te raken. Hierdoor kun je de dobbelstenen van een tegenstander het bord afwerken of een eigen dobbelsteen op een betere positie krijgen. Maar voor je het weet help je een tegenstander of tik je je eigen dobbelsteen van het bord af.
