De datum voor de volgende Catan Specials is al een tijdje bekend: 3 mei 2009.
De betreffende pagina op deze site is al weer geruime tijd bijgewerkt, en sinds vandaag is er ook een PDF-flyer online.
Zegt het voort!
Bordspelvereniging Veldhoven
Afgelopen zondag was ik bij Roll the Dice vanwege het Catan-tournooi. Omdat er geen 10-persoons Catan werd gespeeld heb ik met een drietal anderen een ander, nieuw spel gespeeld: Ghost Stories. Dit is een coöperatief spel, waarbij de spelers gezamenlijk de wereld moeten redden van een boosaardig wezen, dat overigens ook nog eens wordt bijgestaan door allerlei “minder erge” monsters (geesten). Dat gegeven is ondertussen eigenlijk wel bekend… Maar hoe is de uitwerking?
Kolonisten van Catan bestaat dit jaar 10 jaar. Reden voor 999 Games om een speciale jubileum-editie uit te brengen. Maar, afgezien van het feit dat je met deze versie tot en met 6 spelers aan een bord kunt krijgen, is er in al die jaren niet veel veranderd aan het spel. In tegenstelling tot versies in Duitsland en de VS, alwaar de tegels al vaker opnieuw getekend zijn (in de VS zelfs al minimaal twee maal), of de speelstukken niet langer in hout maar in plastic worden uitgevoerd (Duitsland). In Nederland echter is het spel nog steeds te koop in de originele uitvoering. Nou ja, afgezien dan van de doos… dat was eerst een platte, en is tegenwoordig een hoger model.
The Mississippi Queen is een platbodemschip dat op de Mississippi vaart om passagiers van A naar B te brengen. Deze boot is in een wedstrijd terechtgekomen met enkele andere boten die op deze zelfde rivier heen en weer varen. De vraag is: weet de kapitein van deze boot zijn concurrenten te slim af te zijn?
Drie tot vijf spelers kunnen hun schip over de rivier verplaatsen om passagiers op te pikken. Maar: de loop van de rivier is grillig, en de kapiteins moeten zo economisch mogelijk met hun kolenvoorraad omgaan om de race te kunnen winnen.
Een vorige keer schreef ik een algemeen stukje over coöperatieve spellen. Vandaag wil ik een van deze spellen bespreken. Het is niet alleen het eerste spel in deze serie, het is ook het eerste coöperatieve spel dat ik zelf aan mijn collectie toevoegde. In Essen op de beurs was er nog iemand die een poging om het spel te leren maar opgaf, onder het slaken van een kreet als “Hier heeft iemand te veel geprobeerd het boek te volgen” (maar dan in het duits…). Vervolgens kwam ik enkele weken later op het Spellenspektakel op een ietwat bijzondere manier in het bezit van dit spel. En toen was het: lezen, spelen, nog eens herlezen, nog een keer spelen, weer lezen…