Henri – Pagina 4 – Roll The Dice

Grand Admiral: Flashpoint Orange

Majestic Twelve Games heeft een nieuw spelsysteem – de eerste uit een reeks – uitgegeven, genaamd Grand Admiral. Het eerste deel uit deze serie heeft als titel Flashpoint Orange. In de jaren na de Eerste Wereldoorlog hield de Amerikaanse generale staf rekening met een confrontatie met Japan. De Japanse politiek was al expansionistisch te noemen en de Verenigde Staten hadden uitgebreide bezittingen in de Pacific, zoals de Filipijnen en Hawaï. Deze plannen en scenario’s gingen de geschiedenis in als Plan Orange. Onderhandelingen in Washington leidde in 1922 tot een nieuw vlootverdrag. Daardoor kwam niet alleen een einde aan een wapenwedloop, maar werd een eventuele confrontatie een kleine twintig jaar uitgesteld.

Flashpoint Orange is daarom een what-if history, dat wel uitgaat van een confrontatie in het begin van de jaren twintig van de 20ste eeuw. Zonder vliegtuigen en vliegdekschepen zal het conflict beslist een ander karakter hebben gehad. Echter daar was al eerder een spel over, namelijk US Plan Orange uit de Great War at Sea-serie van Avalanche Press. Ik heb het helaas niet kunnen nalaten een aantal spellen uit deze serie aan te schaffen. Daar heb ik nog altijd spijt van, want de zeeslagen zijn van schitterende tactische manoeuvres verworden tot een potje dobbelen. Yahtzee-op-Zee is daarom de meer dan terechte spotnaam. En ze staan dan nu ook al jarenlang te verstoffen in de kast.

Grand Admiral 03

Er bestond van Majestic Twelve al een vlotenspel, genaamd Grand Fleets, dus waarom dan nog één. Ja, dat vroeg ik me ook af, maar naar eigen zeggen heeft de Grand Admiral serie minder details en dus zal het spelsysteem geschikter zijn om er grotere zeeslagen als Jutland en Tsushima mee op tafel te zetten. Een tweede deel in de serie, genaamd Castles of Steel, is al in de maak. Deze zal gaan over de Brits-Duitse confrontaties in de Noordzee tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Grand Admiral 02

Er is echter één maar bij Grand Admiral. Het spel wordt enkel aangeleverd met regelboek, dus zonder hexagonaal spelbord en counters. Die zul je zelf moeten maken. En ja, als je toch alles zelf moet gaan maken, dan is de stap om er een miniaturenspel van te maken niet ver weg meer.

Diplomacy met de Militia: 1902

Zeven leden van Militia Brabantia spelen een pot Diplomacy. Dennis treedt op als scheidsrechter en verwerkt wekelijks de zetten. Henri vertelt over zijn ervaringen met Turkije en analyseert de zetten.

“Diplomatie is de kunst om een ander jouw zin te geven.”
David Frost, Brits Journalist

Op bezoek bij GameForce

Op een donderdagavond, een dag voor de deadline was ik in de winkel van GameForce. Ik betaalde de intree van 1,50 Euro en kon ook de impulsaankoop van een Wargames Illustrated van 6 Euro niet onderdrukken. Wat in elk van deze bladen staat kan ik in mijn hele leven niet realizeren! Was mijn aanwezigheid in de winkel toeval? Welnee, ik was een man met een missie. Want ik wist dat Fons – Engeland – ook aanwezig zou zijn voor een potje Flames of War. Zelf heb ik niet zoveel op met Flames of War, dat ik als een Warhammer in een Tweede Wereldoorlog setting beschouw.
Achteloos ging ik erbij staan kijken, hoe Fons Jagdpanthers en Tigers tot schroot werden omgevormd. Het duurde nog geen tien minuten voordat Fons een in kleuren gedrukt Diplomacy kaartje uit zijn tas tevoorschijn haalde. Hij vroeg uitleg en ik gaf hem het advies waarvoor ik speciaal mijn vrije donderdagavond heb opgeofferd. Duitsland heeft maar één vloot en dat biedt perspectieven voor Engeland. Hij kan – mits goed geadviseerd – Duitsland in de tang nemen, tegen de muur zetten en houden. Als Engeland de ene hoek van het bord in bezit neemt, neemt Turkije de andere hoek. Alle anderen worden zullen tussen ons vermalen worden. Zo zal ik Engeland – een beginnend speler – aan een tweede plaats helpen. Ik laat ‘m in de waan dat de eerste plaats ook haalbaar is, maar deze blijft natuurlijk speciaal voor mij gereserveerd.
Het kost me dus 7,50 Euro en een paar dagen later wist ik het … Missie Geslaagd! En zo beslis ik in een vroeg stadium het spel in mijn voordeel. Mijn belangrijkste concurrent uitgeschakeld en Turkije kan aan zijn gestage opmars beginnen. Lees verder “Diplomacy met de Militia: 1902”

Strijps Bultje (2): De Zilvervloot

“Wij hebben gewonnen … de zil-ver-vlo-ho-ho-hoot”

Vrijwel elk Voetbal EK en WK de laatste decennia gaat gepaard met een lied voor Oranje ter ‘aanmoediging’ van ons nationale Elftal. Ze zijn meestal niet om aan te horen: André Hazes, Youp van ’t Hek, Vader Abraham … noem maar op, een hele reutemeteut van B-artiesten heeft ’t geprobeerd. En heeft ’t er ooit toe geleid dat het Cuppie naar Nederland kwam! Nee dus! Het cabaretduo Van Muiswinkel en Van Vleuten suggereerden op hun DVD Studio Spaan al een oorzakelijk verband tussen ‘lied’ en het uiteindelijke voetbalresultaat. Ik zou zelfs een stap verder willen gaat en deze suggestie tot feit willen verheffen, al was het maar om elk risico uit te sluiten.
Daarom beschouw ik het als mijn plicht als columnist en als goed vaderlander een oud voetbalstrijdlied aan de vergetelheid te ontrukken. Dit om te vermijden dat het vanavond alweer mis zal gaan. Maar omdat de Spellenclub Eindhoven een site is voor bordspellen en ik deze niet mag misbruiken voor propaganda, moet ik wel een link leggen met een bordspel. Welnu beste lezer … wees gerust! Dat is mij gelukt, zij het bescheiden.

Een triomfantelijk lied van de Zilvervloot

In mijn jeugdjaren in de jaren zeventig werd dit lied regelmatig door het publiek op een nette wijze ten hore gebracht. Dit waren de dagen van vóór het voetbalhooliganisme. En dit waren de hoogtijdagen van het Nederlandse voetbal met Cruijff en Neeskens en onze regionale helden de gebroeders Van de Kerkhof, ook al kwamen ze dan uit Hellimond. Ik vond en vind dit vooral een schitterend lied omdat het verbonden is met een historische gebeurtenis, namelijk de verovering van de Zilvervloot door Piet Hein in 1628. Verder vind ik ’t een goed alternatief voor het toch wel truttige Hup Holland Hup. Lees verder “Strijps Bultje (2): De Zilvervloot”

Napoleon’s Triumph

Austerlitz met stokjes

Als oorlogsvoering al een kunstvorm zou zijn, dan zou de slag bij Austerlitz Napoleons meesterwerk zijn. Bij deze Tsjechische plaats zo’n 15 kilometer ten zuid-oosten van Brno vond op 1 december 1805 de zogeheten Driekeizersslag plaats; de legers van Frankrijk, Oostenrijk en Rusland waren erbij betrokken. En ze hadden hun keizers meegenomen! In deze recensie zal ik Napoleon’s Triumph van Simmons Games behandelen. Bovendien reisde uw verslaggever speciaal voor de Spellenclub Eindhoven af naar Tsjechië om eens te zien hoe het slagveld er tegenwoordig bij ligt. Wel op eigen kosten. Dat wel!

Bonaparte at Marengo

Voorganger van Napoleon’s Triumph was Bonaparte at Marengo uit 2005. Met doortastend en koelbloedig handelen wist Napoleon bij Marengo een dreigende nederlaag om te zetten in een klinkende overwinning. Bonaparte at Marengo had een allesbehalve lelijke kaart, maar het leek een beetje op een winterlandschap. Dit terwijl de slag bij Marengo toch echt in de zomer van 1800 plaatsvond. Het spelsysteem is verrassend en beslist innovatief en ik moest mijn hersens echt pijnigen, om maar geen fouten te maken. In dat opzicht was het Bonaparte at Marengo beslist schaakachtig te noemen. Nu heeft Simmons met Napoleon’s Triumph naar eigen zeggen meer poker in plaats van schaak in zijn spelsysteem willen brengen. Lees verder “Napoleon’s Triumph”

Diplomacy met de Militia: 1901

Zeven leden van Militia Brabantia spelen een pot Diplomacy. Dennis treedt op als scheidsrechter en verwerkt wekelijks de zetten. Henri vertelt over zijn ervaringen met Turkije en analyseert de zetten.

“Als veel mannen bij elkaar komen, heet het meestal oorlog.”
Mel Brooks, Amerikaans komiek

Drie spelers gedwongen tot tekenen van contract

Een speler waarvan ik gehoord heb, dat ‘ie het in het verleden echt héél bont heeft gemaakt bij Diplomacy is Richard. In een potje Diplomacy waarin zijn vader spelleider was, heeft Richard het email-programma van zijn bloedeigen vader zodanig weten in te stellen, dat Richard van elke order een kopie kreeg. En dat driekwart van het spel lang! Een medespeler kwam er achter toen hij de delivery receipts eens aan een nauwkeurig onderzoek onderwierp. Hier kwam ook de naam van Richard in voor. Toen besloot hij Richard op het verkeerde been te zetten, door eerst valse orders te sturen en vijf minuten voor de deadline pas de juiste orders in te leveren. Een ander geintje was om de telefoonmodem – die had je toen nog – twee uur voor de deadline te blokkeren, zodat niemand meer orders kon inleveren. Pa had meer dan genoeg reden om Richard te onterven, ware het niet dat zijn andere zoon Don minstens zo erg is. Om dit soort praktijken uit te sluiten, heb ik iedereen krachtig laten weten, dat Diplomacy een spel is en dat de positie van de scheidsrechter gerespecteerd dient te worden! Ik dacht dat dat hielp, maar niets blijkt minder waar, nu drie medespelers min of meer gedwongen te zijn een contract te tekenen, nog voordat het spel goed en wel begonnen is. Hier is het verhaal: Lees verder “Diplomacy met de Militia: 1901”