Een spel over riskante ontdekkingstochten in onbekende gebieden. De spelers moeten met de kaarten die ze hebben expedities vormen. Elke expeditie is een risico, je weet nooit van tevoren of een expeditie succesvol zal zijn (punten op zal leveren) of je in de min zal brengen.
Het spel bevat 60 kaarten in vijf kleuren (2 t/m 9, en drie weddenschapskaarten per kleur), en een bord met vijf overeenkomstig gekleurde vakken. Het bord wordt tussen de spelers in gelegd. De kaarten worden geschud en elke speler krijgt een hand van 8 kaarten. De overgebleven kaarten vormen de trekstapel.
Tijdens zijn beurt mag een speler een kaart aanleggen aan een van zijn expedities, of een kaart afleggen op het betreffende vak in het midden van het bord. Na het aan- of afleggen van een kaart neemt een speler een nieuwe kaart van de trekstapel of van een van de aflegstapels.
Aanleggen van een kaart aan een expeditie gaat van laag naar hoog. De weddenschapskaarten van de expedities mogen alleen vóór de laagste kaarten (de 2) van de betreffende expeditie worden aangelegd. Heeft bijvoorbeeld een speler al een nummerkaart van een bepaalde expeditie aangelegd, dan mag hij niet meer een weddenschapskaart van die expeditie aanleggen. Heeft een speler al een bepaalde kaart bij een expeditie neergelegd, dan mag hij niet meer een lagere kaart aanleggen.
Afleggen van een kaart (op het bord in het midden) mag altijd, maar: elke speler mag ten allen tijde een afgelegde kaart nemen i.p.v. een kaart van de trekstapel. Je legt dus bij voorkeur alleen maar kaarten af die de tegenstander niet meer kan gebruiken.
Als de trekstapel opgebruikt is worden de punten van de spelers geteld; de speler die na drie ronden de meeste punten heeft wint het spel. Per speler worden alle expedities geteld die begonnen zijn. De getalkaarten tellen eenvoudig voor hun waarde. Dan wordt er eerst voor deze expeditie een basisbedrag van 20 punten afgetrokken. Daarna tellen de eventuele weddenschapskaarten: deze verdubbelen (verdrievoudigen, verviervoudigen) de score. Bij bijvoorbeeld een totaal van (25-20=) 5 punten en twee weddenschapskaarten krijgt een speler voor deze expeditie 15 punten. Heeft een speler voor een bepaalde expeditie 8 of meer kaarten aangelegd, mag hij voor die expeditie nog eens 20 bonuspunten optellen bij zijn score. Elke begonnen expeditie wordt zo geteld, de totalen van al deze expedities worden opgeteld. Na een eerste ronde volgen nog een tweede en een derde, en wie na de telling na de derde ronde in totaal de meeste punten heeft, die wint het spel.
Lost Cities is een makkelijk te leren spel van gokken, soms van bluffen, en van hopen op de juiste kaarten in de rest van een ronde. De kaarten van mijn spel zijn ondertussen al lang niet meer zo netjes als ze waren toen ik het spel kocht; het is ondertussen aardig gebruikt. Ik ken zelfs mensen die dit spel zo vaak speelden dat ze zelf van een verslaving spraken…
Gewonnen prijzen
- The International Gamers Award (2000/General Strategie 2-Player)
- Meeples’ Choice Award (1999)