Spelgegevens
| Naam spel | Thunder Alley |
| Spelbedenker | Jeff en Carla Horger |
| Vormgeving | Roger B MacGowan en Kurt Miller |
| Uitgever | GMT Games |
| Jaar van uitgave | 2014 |
 2-7 |
 10+ |
 90 minuten |
 50 |
 racespel |
Inleiding
Dit wordt de makkelijkste review ooit… Thunder Alley is namelijk een bordspel wat de essentie van Nascar goed weet weer te geven. En dus is het een goed spel, einde review.
De eerste indruk
Helaas vonden een aantal mensen dit een beetje ondermaats, dus ik zal nog maar wat verder schrijven.
De eerste indruk is wisselend. De doos is ontzettend zwaar, wat komt door de borden. In tegenstelling tot Formula D(é), waar een circuit bestaat uit 2 borden, is het circuit in Thunder Alley iets kleiner weergegeven waardoor het past op 1 groot bord. Met 2 dubbelzijdige borden komen we dan tot 4 verschillende circuits (en een doos die al voor de helft gevuld is): 1 klassieke oval, 2 zogenaamde D-shaped ovals en 1 klassiek stratencircuit. Keuze genoeg dus. 
De kaarten zijn ontzettend stevig en degelijk, maar de fiches zijn net iets te klein en ongemakkelijk. Bovendien zijn de kleurverschillen niet altijd even duidelijk. En de grootste misser: het startspeler fiche zou aan 1 kant een witte rand moeten hebben en aan de andere kant een zwarte rand, dat is aan beide kanten een witte rand geworden. Voor de eerste versie is een zwarte stift dus noodzakelijk, in de tweede printrun is dit verholpen.
De voorbereiding
Er wordt een circuit gekozen en iedere speler wordt de baas over een team van, afhankelijk van het aantal spelers, maximaal 6 auto’s. Er wordt een stapel event kaarten en een stapel speelkaarten gevormd en verder is er nog een hele berg schadefiches. Ja die heb je nodig, het is ten slotte Nascar.
Spelverloop
Een speelronde bestaat grofweg uit 2 fases: actiefase en event fase. Tijdens de actiefase mag iedere speler om de beurt 1 actiekaart uitspelen op een van zijn eigen auto’s. Deze auto beweegt vervolgens volgens de regels van de kaart. Er zijn vier verschillende soorten beweging:
• Solo movement: alleen de geactiveerde auto beweegt
• Pursuit: de geactiveerde auto en alle voorliggende auto’s in dezelfde baan bewegen
• Lead movement: de geactiveerde auto en alle achterliggende auto’s in dezelfde baan bewegen
• Draft movement, alle auto’s in dezelfde baan als de geactiveerde auto bewegen
Net als in echt Nascar bewegen delen van het veld dus als een geheel, in plaats van dat losse auto’s bewegen.
Na de beweging wordt het autofiche omgedraaid naar de andere kant (witte of zwarte rand), zodat iedereen kan zien dat die auto al bewogen heeft, aangezien de kleur van de rand nu overeenkomt met de kleur van de rand van het startspeler fiche. Met de jammerlijke misprint van de eerste versie is dit dus wat lastiger en moet je zelf nadenken. Of toch maar die zwarte stift gebruiken?
Nadat alle auto’s geactiveerd zijn, wordt er een eventkaart opengedraaid. Deze zorgen voor de nodige chaos en onvoorspelbaarheid zoals we die kennen van een echte Nascar wedstrijd. Lekke banden, crashes, gele vlaggen en zelfs de gevreesde regen kunnen uit de stapel tevoorschijn komen.
Als laatste krijgt iedere speler nieuwe handkaarten en begint de volgende speelronde. Het spel is afgelopen aan het eind van de speelronde waarin minstens 1 auto het vereiste aantal raceronden heeft afgelegd (2-4, afhankelijk van het circuit). Afhankelijk van de klassering worden punten vergeven en het team met de meeste punten wint het spel.
Tips en opmerkingen
In tegenstelling tot andere racespellen, is het in Thunder Alley niet verstandig om in je eentje weg te rijden van de rest. Die ene auto voorop wordt dus maar door 1 kaart geactiveerd, terwijl de rest van het veld samen naar voren komt.
Aan de andere kant heb je dus ook een probleem als je te ver naar achteren komt te liggen, hoewel er speciale actiekaarten zijn die dat weer goed kunnen maken. En dan is er altijd nog de gele vlag, met zijn safety car en herstart…
Oordeel recensent
Ik als autosport liefhebber ben een klein beetje bevooroordeeld, maar ook als niet-Nascarfan is Thunder Alley best een aardig spel. Los van het hele thema zit het spel namelijk gewoon goed in elkaar. De verschillende actiekaarten zijn goed gebalanceerd, met net genoeg ‘extremen’ om een kansloze achterligger terug in de race te brengen en de rest van het veld terug in de buurt te brengen van de runaway leader.
Maar het mooiste van het spel is de manier waarop het de essentie van een Nascar race weet beet te pakken en te bundelen in een boeiend spel. De manier waarop je auto’s samen met tegenstanders naar voren beweegt in de race is trouw aan de werkelijkheid en werkt ook nog eens erg goed in het spel. De eventkaarten zorgen dan voor de chaos zoals we die verwachten van een Nascar race, en zorgen in het spel voor de onvoorspelbaarheid die het spel nodig heeft om niet een saaie optocht te worden. Ongelukken en ellende schuilen in een klein hoekje, en er is altijd die kans dat de race vroegtijdig eindigt door regen.
