Spelgegevens
Naam spel | Ancient Terrible Things |
Spelbedenker | Simon McGregor |
Vormgeving | Rob van Zyl |
Uitgever | Pleasant Company Games |
Jaar van uitgave | 2014 |
2-4 | 14+ | 60 minuten |
30 | Dobbelen, setjes verzamelen |
Inleiding
΄Een pulp horror dobbelspel΄ staat er op de voorkant van de doos. En dat klopt wel een beetje. Een groep avonturiers trekt met een rivierschuit de jungle in en vindt in plaats van schatten een dagboek van een overlevende dat verhaalt over oude geheime teksten en gruwelijke monsters die uit hun slaap ontwaken.
De eerste indruk
Op de spellenbeurs Spiel in Essen in 2014 kwam ik ergens in de stripboekenhal een kleine Zuidafrikaanse uitgever tegen: Pleasant Company Games. Ze hadden hun eerste spel uitgebracht – Ancient Terrible Things – en waren ermee naar Essen getogen. Op de stand was de grafisch ontwerper aanwezig om het spel uit te leggen. Altijd leuk om eens te proberen een babbeltje te maken en er weer achter te komen dat Nederlands en Zuidafrikaans wederzijds verstaan wordt. Het spel zag er mooi uit, al moet je denk ik wel van de stijl gecharmeerd zijn: donker en een beetje cthulhu-achtig. In eerste instantie, toen ik nog op afstand van de stand stond, dacht ik even dat Friedeman Friese verhuisd was. Het was ook nogal groen namelijk.
Verder degelijk materiaal: dik karton en houten schijfjes. Persoonlijk vond ik het jammer dat er alleen een Engelstalig regelboek in de doos zat en niet ook een Zuidafrikaans.
De voorbereiding
Het spelbord wordt op tafel gelegd. Iedere speler kiest een karakter en pakt de daarbij behorende startuitrusting. De houten schijfjes die de karakters voorstellen starten allemaal op de rivierboot. Elke speler krijgt ook een scenariokaart. Er zijn twee verschillende scenario´s met een verschillende moeilijkheidsgraad en de spelers kiezen gezamelijk welk scenario gespeeld wordt. De verschillende soorten kaarten worden op de daarvoor bestemde plek op het bord gelegd. Zo zijn er ´swag´ kaarten (uitrustingskaarten), ´feat´ kaarten (kaarten die je karakter speciale eigenschappen geven), ´ominous encounter´ kaarten (de monsterkaarten) en ´achievement´ kaarten (bonuspunten aan het eind van het spel). Op het ´terrible things´ spoor worden de ´terrible things tokens’ gelegd. Als je faalt om een monster dat je tegenkomt te doden dan moet je een van deze tokens pakken. Ze leveren strafpunten op aan het eind van het spel. Verder zijn er nog vier soorten resources in de vorm van fiches die een centrale rol in het spel spelen. Zo zijn er groene focusfiches (je mag er dobbelstenen opnieuw mee rollen), gele schatfiches (waarmee je ´swag´ kaarten en dus uitrusting kunt kopen), paarse moedtokens (je bent moedig en zonder angst overwin je het monster zonder te hoeven dobbelen) en blauwe feattokens (waarmee je je featkaarten kunt spelen). De monsterkaarten worden gesorteerd op moeilijkheidsgraad en per moeilijkheidsgraad geschud. De hoogste moeilijkheidsgraad komt onderop de stapel te liggen en de gemakkelijkste bovenop. Met de gemakkelijke kaarten worden de zes open plekken in de jungle opgevuld en op elke plek komt het fiche te liggen dat op de monsterkaart staat aangegeven.. Van de ´swag´ kaarten worden er drie opengedraaid.
Spelverloop
Kloksgewijs komt elke speler aan de beurt. Je beurt heeft zeven fases die ook op je karakterkaart staan als geheugensteuntje.
– In de eerste fase leg je nieuwe monsterkaarten neer als alle plekken in de jungle leeg zijn. Niet de bijbehorende fiches vergeten!
– In fase twee reis je met de rivierboot naar een plek met een monster. Je pakt alle tokens en voert ook de actie uit die bij die plek hoort. Zo kun je op een plek de landkaart van iemand anders stelen en ben je de volgende ronde startspeler. Of je krijgt extra fiches. Of je wisselt twee monsters van plek. Of je ruilt een van je fiches met een andere speler. Of je wisselt je featkaarten in voor nieuwe.
– In fase drie mag je, als je dat wil en kunt, een monster met moed verslaan. Je betaalt dan net zo veel moedfiches als het aantal punten dat het monster waard is.
– Heb je niet genoeg moedfiches of wil je die nog even bewaren, dan zul je in fase vier aan de bak moeten om het monster te verslaan. Op de monsterkaart staat aangegeven wat je moet dobbelen. Minimaal drie dobbelstenen die allemaal hoger zijn dan vier bijvoorbeeld. Of vier opeenvolgende waardes. Je mag in deze fase je featkaarten, je fiches en uitrusting gebruiken. Als de eindworp bepaald is, dan ga je kijken of je het monster verslagen hebt en/of je met je worp nog extra fiches kunt winnen zoals die op de scenariokaart staan aangegeven.
– Mocht je het monster niet verslaan dan gaat fase vijf in: de monsterkaart wordt naar het vakje ´geruchten´ verplaatst en krijgt de falende speler een ´terrible thing´ fiche met daarop strafpunten.
– In fase zes mag de speler ´swag´ kaarten kopen als hij daar geld voor heeft. Hij mag er zoveel kopen als hij wil. De open kaarten worden weer tot drie aangevuld.
– In de laatste fase mag de speler zijn hand weer aanvullen met featkaarten en eventueel getapte ´swag´ kaarten weer recht draaien. Het spel is meteen afgelopen als er geen monsterkaarten meer zijn of als het laatste ´terrible things´ fiche wordt gepakt. De spelers tellen hun punten op en degene met de meeste punten heeft gewonnen.
Tips en opmerkingen
Intussen heeft de Duitse uitgever Feuerland (o.a. bekend van Terra Mystica) het spel opgepakt en gaat het in het Duits uitgeven.
Oordeel recensent
Een niet al te moeilijk dobbelspelletje waar je best wel enige keuzemogelijkheden hebt en waar je het geluk toch een behoorlijk handje kunt helpen met kaarten en fiches en uitrusting. Met vier personen vind ik hem net te lang rekken en is het lastig om een planning te maken welke setjes je gaat sparen. Ideaal vind ik hem met twee of drie spelers. Veel spellen lopen niet lekker met twee spelers, maar dit spel is daarop een uitzondering. Het is een van de weinige spellen die ik graag op tafel leg als we met minder dan vier zijn.
Ik zou nog wel een opmerking willen maken over de aanbevolen leeftijd, die de uitgever op 14+ heeft gezet. Dat is voor dit spel best aan de hoge kant, vind ik, en dat houdt waarschijnlijk verband met het thema. Ik kan me daar iets bij voorstellen (enge monsters, tentakels, donker), maar ik vind het toch wat overdreven. Puur speltechnisch zit het eerder in de richting van 10+, misschien zelfs 8+.
© Foto’s: Boardgamegeek.com