Het Witte Kasteel van Himeji

Spelgegevens

Inleiding

Bij Het Witte Kasteel van Himeji ga je doormiddel van het inzetten van dobbelstenen proberen je macht te vergroten, maar zorg dat dit zowel bij de samoerai-krijgers, de hofdames als de boeren is. De speler die dit na drie rondes het beste voor elkaar heeft wint de gunst van de keizer en mag zich winnaar noemen.

De eerste indruk

Van deze reeks kennen we het Rode Paleis al en inmiddels is ook Bamboo toegevoegd.
Het zijn alle drie volwaardige spellen, maar dan in een klein formaat spellendoos. Ideaal voor de toch al zo volle spellenkast.
Spelregels zijn duidelijk geschreven, goede voorbeelden gebruikt. Het materiaal voelt allemaal goed en degelijk aan. Je merkt ook dat meer en meer uitgevers afstappen van het glossy papier en overstappen op gerecycleerde varianten.

De voorbereiding

Nadat het spelbord op tafel is gelegd en de kaarten en dobbelsteentegels liggen, wat voor een hoge herspeelbaarheid zorgt, worden de dobbelstenen gedobbeld en op de bruggen gelegd. De kleuren van de dobbelstenen komen overeen met de kleur van de bruggen. Ze worden in oplopende volgorde gelegd.
Elke speler neemt een eigen spelers bord en na het bepalen van de startspeler kiest iedereen zijn startkaarten met daarop de grondstoffen, geld en Damio-zegels die hij krijgt aan het begin van het spel.
Hierna kan het spel beginnen.

Spelverloop

Het Witte Kasteel van Himeji wordt over drie rondes gespeeld en elke ronde komt elke speler drie keer aan de beurt.
De rondes verlopen vrijwel allemaal gelijk.

Als je aan de beurt bent volg je vier stappen:
Neem een dobbelsteen van de zijkant van een brug en plaats deze, zonder de waarde te veranderen op een vrije locatie op het speelbord. Bij drie en vier spelers mag je ook één hoog stapelen.

Heb je een waarde lager dan de waarde van het veld, of vorige dobbelsteen op dat veld, dan betaal je het verschil. Is de waarde hoger, krijg je het verschil in geld.

Als je de dobbesteen links van de brug hebt genomen, de laagste in waarde, mag je je lantaarnvelden activeren. Deze geven je voornamelijk geld en punten.
Als je de hoogste waarde hebt genomen, krijg je dit voordeel niet.

Hierna voer je de actie uit van waar de dobbelsteen ligt.
Er zijn in de basis twee grote soorten acties.
Krijgen van geld, punten, grondstoffen, Damio-zegels, …
En tegen betaling van rijst, parels of ijzer, het inzetten van boeren, hofdames of krijgers.
Deze laatste zorgen voor een eenmalige bonus, en voor de punten op het einde van het spel.
Bij het bepalen van de acties gaat het niet om de waarde van de dobbelsteen, maar om de kleur. Zo kan je met de witte dobbelstenen enkel de witte acties, of acties uitvoeren.

Welke acties beschikbaar zijn hangt af van de dobbelsteen fiches die er liggen, maar ook van de actiekaarten. Deze laatste wisselen regelmatig door het inzetten van een hofdame.

Na een ronde, dus als iedereen drie keer aan de beurt is geweest, wisselt de startspeler en mogen de boeren nog eens hun actie uitvoeren, als er nog een dobbelsteen op de brug ligt waar ze bij staan.
Na het dobbelen en plaatsen van alle dobbelstenen begint die nieuwe ronde.

Na drie rondes is het spel afgelopen en volgt de eindtelling, waarbij het merendeel van de punten gescoord worden.
De speler met de meeste punten wint het spel.

Tips en opmerkingen

Startspeler zijn is leuk, omdat dan alle opties nog open zijn, maar als je in de eerste twee rondes de laatste speler bent, heb je veel invloed over welke boeren in de laatste fase van de ronde nog een actie mogen uitvoeren. Vooral als je zelf daar veel boeren hebt staan, is die goed.

Tijdens het spel kan je soms leuke kettingreacties maken. Hierdoor kan je meerder boeren, krijgers en/of hofdames inzetten, als je genoeg grondstoffen weet te verzamelen.

Door het nemen van een lage dobbelsteen, moet je vaak betalen om deze in te zetten, maar dit weegt vaak niet op tegen de voordelen van de lantaarnactie. Als je bijvoorbeeld één geld moet betalen om vervolgens drie geld en twee punten te krijgen, is dit makkelijk verdient.

Oordeel recensent

Op het eerste zicht lijkt het een eenvoudig familiespel, maar eenmaal dat je het aan spelen bent, kom je er achter dat dit niet zo is. Door de vele opties en mogelijkheden kan je eigenlijk altijd wel iets.

Er zit veel variatie in dobbelsteenfiches en kaarten waardoor elke spel helemaal anders is. Soms is geld geen probleem en het volgend potje geraak je maar niet aan geld.

Qua vormgeving, er staat best veel informatie op een klein bord, hierdoor heb je weinig lege ruimte op het bord, maar geraak je soms ook het overzicht wat kwijt.
De bruggen waarop de dobbelstenen liggen zijn best aanwezig en de kaarten die er achter liggen zijn niet altijd voor iedereen goed zichtbaar.
Je kan de bruggen ook weglaten, maar ze geven wel een leuk 3D-effect aan het bord.

Al bij al een erg leuk spel, dat ik met veel plezier uitleg aan mensen, maar ik schuif zelf ook graag aan als deze op tafel komt. Deze zal nog lang in mijn collectie blijven.

Foto’s: Pieter