Spiel 2021: Beursverslag – Pieter

Na bijna twee jaar spellenbeursloos te zijn, was het afgelopen weekend zover … de deuren van de Messe van Essen gingen weer open voor de spellenwereld. Nu ja open, als je een geldige corona-QR-code had toch. Normaal leven we er al langer naar toe, maar in “deze tijd” zijn we toch allemaal wat voorzichtiger geworden met vooruitplannen.
De tweede helft van september hadden we met de bordspelcommissie de grote Spiel-vergadering. De lijst met nieuwigheden was een stuk kleiner dan wat we gewoon waren, maar gelukkige was onze short-list nog behoorlijk lang, na veel wikken en wegen hebben we deze nog wat kunnen inkorten en gingen de mails voor de uitgevers datzelfde weekend nog de deur uit.
Weer een stap dichter bij.

Afgelopen woensdag, 13 oktober, konden Bart en ik al naar Hal 1A waar de persvoorstelling van de spellen al klaar stond. Ook waren er al gelijk de eerste twee afspraken gepland.
Bij aankomst konden we al gelijk de QR code klaar houden. Ondanks dat iedereen een mondmasker droeg, merkte we al snel dat niemand zijn glimlach kon verbergen en de sfeer was heel duidelijk … “Het mag weer”, “Blij dat we er (eindelijk) weer zijn”, …
’s Avonds kwam de eerste versterking er al aan en na een goede Duitse maaltijd hebben we ons brein nog eens laten werken bij Ruhr Escape in Essen. Helaas hadden we een paar minuten te kort om dit tot een goed einde te brengen.

Donderdagochtend eerst ontbijten en dan fris naar de Messe. Auto geparkeerd en naar boven. Daar merken we al dat het anders dan anders was.
De ingang bij hal 3 was al gesloten, vanwege te druk, en ook via de persingang was er extra controle. Eenmaal binnen leek het op het eerste zicht redelijk normaal, maar eenmaal dat iedereen binnen was, viel de relatieve rust op. Je kon makkelijk een tafel vinden om een spel te doen, je moest niet de richting van de massa volgen, maar je kon je eigen weg gaan. Als bezoeker helemaal zo slecht nog niet.
Inmiddels had Hugo ons ook gevonden en konden we alle afspraken van de donderdag langsgaan. De gekende praatjes, het blije weerzien van oude bekenden, … Rond 13.00 uur zat het grote werk er al op en konden we zelf nog wat spellen gaan uitproberen.
’s Avonds was het vaak nog even langs een restaurant, de innerlijke mens moet ook gevoed worden, en waar mogelijk nog een (klein) spel in de avond.

Hieronder volgt een korte beschrijving van de gespeelde spellen.

Donderdag 14 oktober 2021:

  • De eerste stop was bij een nieuwe Nederlandse uitgever, H-Town Games. We werden verwelkomt door 2 oude-bekenden, Paul en Gert-Jan. Aan Gert-Jan om ons het spel Rainbow Race (werktitel) uit te leggen. Dit spel is nog een prototype waarbij het basisidee er duidelijk is, en ook goed is, nog wat bijslijpen her en der. Het thema, of poging tot thema is nog even niet duidelijk, maar daar waren ze zelf ook al achter gekomen.
    In het kort: Doormiddel van het uitspelen van kleurenkaarten, mag je verder bewegen over het gekleurde spoor. Je kan ook meeliften met anderen, elkaar dwarsbomen, … Wie als eerst zijn pionnen aan de andere kant van het spoor heeft gekregen wint.
  • Lava Land
    Lava Land was de volgende en deze was onder andere te vinden bij onze Russische vrienden van Hobby World. Ook dit is weer een race en moet je als eerste de boot weten te bereiken voordat de lava je vernietigd. Eerst worden de dobbelstenen (drie per speler) allemaal gedobbeld door één speler. Daarna moet je allemaal drie dobbelstenen uit het midden nemen en afhankelijk van de kleuren en symbolen kan je acties doen.
    De truck zit er in om eerst gezamenlijk zo ver mogelijk te lopen en de lava zo min mogelijk te laten bewegen, en dan naar het einde toe is het ieder voor zich voor de eindsprint. Na twee potjes was het geen van ons gelukt om halfweg te geraken.
  • De laatste van de dag was Graal, een kaartspel gebaseerd op Uno. Je moet als eerste twee rondes weten te winnen. Heeft na drierondes niemand gewonnen, dan wint de speler die de laatste ronde wint. Dit kan dus ook een speler zijn die de rest van het spel nauwelijks in aanmerking kwam voor de winst. Leuk dat ze aan Uno een thema hebben gegeven maar doe mij toch maar de gewone Uno.

Als afsluiter stond op donderdag de Damphe “Bierstube” op het programma om te eten. Na de administratieve verplichtingen van de donderdag was het ruim na middernacht en dus tijd om te gaan slapen.

Vrijdag 15 oktober 2021:

  • De eerste van de dag was King of the Valley, de jongste telg van Hans van Tol. Alle karakters liggen in een grid op tafel en door hier overeen te lopen kan je de karakters verzamelen en in je voorraad leggen. Op deze manier probeer je sets te verzamelen en op die manier kan je de koning van de vallei worden.
  • Voor het volgende spel hadden we een afspraak met Letheia Games, een redelijk nieuwe Franse uitgever. Op de stand mochten we meekomen naar een vergaderkamertje, stel je hier niet te veel van voor! De eerste vraag van hen was: Hoe kennen jullie dit spel? We hadden deze voorbij zien komen op een van de lijsten. Na wat praten over onszelf en over Letheia, konden we een potje Run, Ghost Run! doen. Het is eigenlijk een kinderspel, maar gaandeweg het spelen kwamen we er al snel achter dat ook volwassenen hier veel plezier aan hebben.
    Run Ghost Run!
    Doel is heel simpel. Je spookjes moeten van de ene kant van het bord, naar de andere kant lopen, zonder gezien te worden. Gelukkig staan er voorwerpen op het bord waardoor verstoppen misschien mogelijk is. Na elke ronde wordt er door het sleutelgat gekeken, is je spook zichtbaar, dan gaat deze uit het spel, is deze niet zichtbaar, blijft hij staan. Dat moment dat er door het sleutelgat gekeken wordt is toch elke keer weer spannend.
    Deze komt pas later dit jaar in het Frans uit, en begin volgend jaar in het Engels.
  • Weer op wandel en we zien een tafel vrij bij Skellig Games, Armonia. Kleiner dan ik verwacht had. Na een goede uitleg konden we meteen beginnen. Al snel hadden we door dat dit een eenvoudig maar leuk spel was. Met de uitkomst van een dobbelsteenworp moet je eerst proberen een pad af te lopen en daarna tetris-achtige vormen gaan maken. Vermakelijk spel dat je op 20 minuten gespeeld kan hebben.
  • Prototype twee van deze editie van Spiel … The last Doge, ik dacht dat dit al de definitieve titel was. Ik moet zeggen dat ik in het verleden niet veel goede ervaringen heb met spellen die over de “Doge” gaan, maar we beginnen er aan.
    De uitleg liet ons nog met wat vragen zitten. Doel was om de kaart onder de schat te raden/uit te zoeken. In het spel zitten twee keer een 2, drie keer een 3, enz. tot zeven keer een 7. Doormiddel van een soort memorie, uitgebreid met actiekaarten, ga je dus zoeken welk nummer er onder de schat ligt. Als we deze gevonden hadden, moesten we de uitlegger er weer even bij halen om deel twee van het spel uit te leggen.
    Hij draaide snel alle kaarten weer dicht en de boodschap was nu om te ontsnappen uit het paleis. Om de beurt moest je een reeks zoeken van kaart 7 naar kaart 2. Waar we faalden, bleef je staan voor de volgende ronde. En toen stonden er nog meer vraagtekens op onze voorhoofden. Na wat proberen kwam de ontwerper ook even langs. Ook hij begreep weinig van wat we aan het doen waren, maar al snel bleek dat er wat gaten en fouten in de uitleg zaten.
    Zoals ik al zei, weinig goede ervaringen met spellen over de Doge, deze voeg ik toe aan dat lijstje.
  • Struinend door hal 1 kwamen we langs Twinkle. Volgens de uitgever het spel met dobbelstenen en zonder geluk! De dobbelstenen (D4, D6, D8, D10 en D12), in verschillende kleuren, moeten van hoog naar laag in je sterrenstelsel gelegd worden. Als eerst pak je drie dobbelstenen en dobbel je, vervolgens kies je een dobbelsteen uit die je wilt plaatsen. Afhankelijk van de kleuren en waardes krijg je extra punten aan het einde van het spel.
    Zeker geen verkeerd spel, leuk om te spelen. Maar dat er geen geluk in zit klopt niet. Als je pech hebt, dobbel je slecht en dat helpt niet voor de eindscore.
  • De laatste tijdens de beurs was Trails of Tucana, geen nieuwe, maar niet iedereen kende deze, dus als afsluiter een prima spel.
  • Na het eten bij de Wok of Fame, hebben we in het hotel nog een potje Oriflamme. Online al een paar keer gespeeld en eigenlijk geen idee waar ik mee bezig was. Blijkbaar heb ik dat gevoel ook als het spel echt op tafel ligt ook nog steeds. Ik doe maar wat. Helaas voor de andere spelers ben ik wel met de winst gaan lopen.
    Je moet karakters dicht in een rij leggen, na dat iedereen een karakter uit zijn hand heeft gespeeld, ga je de rij van links naar recht af. Elke speler kiest dan voor zijn kaarten of deze dicht blijven, en een muntje krijgen, of wordt open gedraaid en dan wordt uitgevoerd. Bij een volgende ronde blijven de eerder gespeelde kaarten liggen en worden er nieuwe bij gespeeld. De reeds openliggende kaarten worden ook weer uitgevoerd. Kaarten kunnen munten stellen, karakters verleggen in de rij, of vermoorden. Uiteindelijk wint de speler met de meeste munten, ik dus.

Zaterdag 16 oktober 2021:

  • Khôra
    We beginnen met een spel Khôra, Rise of an Empire, bij Iello. De uitleg was duidelijk, dus we kunnen gelijk beginnen. Doormiddel van invloed en actiekaarten kan je gebieden veroveren om zo de heerser te worden. Event-kaarten helpen je vaak ook nog.
    Blijkbaar heb ik bij een van mijn eerste acties een cruciale fout gemaakt en liep ik het hele spel achter de feiten aan. De event-kaarten hielpen dan ook niet aangezien de spelers die al (ruim) voor staan, extra geholpen worden en als je achter staat helpen ze je graag nog meer de afgrond in. Dus voor mijn gevoel klopt er iets niet.
  • Het was op zaterdag duidelijk drukker, dus minder speeltafels vrij. We kwamen langs de stand van Arcane Wonders en net op dat moment kwam de tafel van Picture Perfect vrij. Deze stond hoog op de te spelen lijst. In verschillende rondes krijg te meer informatie over de verschillende mensen die op de foto gaan. Voorbeelden: Ik wil niet naast de tafel staan, ik wil vooraan staan, ik sta enkel naast mannen, ik wil niet dat persoon Y zijn gezicht zichtbaar is, …
    Picture Perfect
    Als iedereen die je wilt neerzetten staat, maak je een foto en ga je kijken of alle karakters voldoen aan de voorwaarden. Hoe meer voorwaarden (van de drie) waaraan je voldoet, des temeer punten je krijgt.
    Vermakelijk spel, ook visueel is het een erg mooi spel.
  • Bij het spel 15 Men werden we vergezeld door Ronald Hoekstra, altijd aangenaam gezelschap. Ook hier ging de uitleg niet helemaal soepel. Er zijn twee groepen, de piraat en zijn metgezel tegen de rest. De piraat is gekend, maar de rest niet. Je gaat de manschappen proberen voor je te winnen doormiddel van een biedsysteem. De manschappen hebben ook weer eigenschappen en dit kan de uitkomst nog erg doen veranderen. Aan het einde van het spel wordt van elke speler de rol kenbaar gemaakt en ga je kijken welke groep de meeste punten heeft.
    Ikzelf was de piraat en Stef mijn metgezel. Achteraf gezien had hij duidelijk hints gegeven, maar blijkbaar kwamen die op dat moment niet binnen bij mij. We zullen maar zeggen dat het aan de vermoeidheid lag.
  • Na een babbeltje met de vrienden van Jolly Dutch hebben we even gewacht om een van hun nieuwe titels uit te proberen. Polders: Flip en Write.
    Het basisprincipe is gebaseerd op de Cartographers. Kaartjes worden opengedraaid en met de uitkomst moet je het spelersbordje zo goed mogelijk invullen met de juiste symbolen. Hierna worden de spelersbordjes doorgegeven en nieuwe kaarten opengedraaid. Na een paar rondes is het klaar en volgt de puntentelling. De kaarten met de telling worden in de loop van het spel meer en meer bekend gemaakt. De telling is, zeker bij een eerste spel, een opgave op zich, aangezien je op allemaal verschillende bordjes getekend hebt.
  • De laatste die we vandaag op de beurs speelden is Neoville, bij Blue Orange. Dit is een typische Phil Walker Harding, spelregels tot een basis gehouden, maar tijdens het spelen merk je de diepgang en tactische van het spel. Doel is om je stad zo goed mogelijk in te richten en op tijd in te schatten hoe groot elk gebied gaat worden. Probleem is dat je tegenspelers hebt die dat ook willen. Jammer dat deze nog ergens onderweg is en dus niet te koop was.
  • In hotel hadden we nog wel tijd om de nieuwe Azul: The Queens Garden uit te testen. Het was een moeizaam spel, maar achteraf bleek ook dat we her en der een klein foutje hadden gespeeld. Deze staat inmiddels wel heel ver van de eerste Azul af en is eigenlijk gewoon een heel nieuw spel, met de stijl van Azul. Wil niet zeggen dat het een slecht spel is, in tegendeel. Ik ben blij dat ik hem in mijn eigen collectie heb.

Zondag 17 oktober 2021:

  • Savannah Park
    Op zondag gingen eigenlijk voor Lisbon Tram 28, maar de demotafel was al gereserveerd en het spel was verder uitverkocht … dan maar op zoek naar iets anders. Savannah Park stond ook nog op de to-do lijst en daar was nog plaats. Na een korte uitleg, want meer is er echt niet nodig, gingen we aan het spelen. Principe is heel simpel. Je park ligt vol met tegels met dieren en je gaat ze proberen te groeperen. De startspeler noemt een tegel en iedereen neemt deze tegel uit zijn eigen park en legt deze op een andere plaats in zijn park. Hierna is de volgende speler aan de beurt die een tegel mag opnoemen. Als alle tegels zijn omgedraaid, volgt een telling. Zolang iedereen het verschil tussen een giraf en een zebra kent is het niet moeilijker dan dit. Ja ik spreek over mezelf met zebra en giraf.
    Erg vermakelijk familiespel, met stiekem toch wat meer diepgang en gepuzzel.
  • Op zondag is het nog even rustig rondlopen en moeten nog de laatste inkopen gedaan worden. Onderweg zagen we dat er een plaatsje vrij was bij Sagani. Het spel is niet van dit jaar, maar ik had er al veel goeds over gehoord. Je moet proberen de tegels in je grid zodanig te leggen dat de “opdrachten” vervuld worden, bijvoorbeeld: in een rechte lijn naar boven moet een rode tegel liggen, … Hierdoor leveren deze tegels punten op. Het spel wordt wel eens vergeleken met Nova Luna uit 2019, en terecht, ook hier moet je de patronen op je tegels maken.
  • Het laatste spel dat ik tijdens Spiel gespeeld heb is Almenac: The Dragon Road. Het is een verzameling van 17 kleine worker-placement spellen, na een spel houd je je grondstoffen en bepaald de startspeler naar welke van de twee volgende spellen we gaan. Ook zijn er opdrachten waarbij je een tegel van het ene spel naar het andere spel moet brengen. Doordat de starspeler het nieuwe spel bepaald heb je invloed of dit soort opdrachten wel of niet lukken. Het hele spelbord is een boek en per pagina een ander spel.
    Nu, de eerste keer, is het nog verrassend waar je uitkomt bij het volgende spel, maar ik vraag me af of die spanning er nog is als je alle dele een keer gespeeld hebt. De spellen op zich zijn allemaal best kort, 15 minuten, en niet heel diepgaand.

Dit was mijn verslag van Spiel ’21.
Kort samengevat … blij dat we weer naar Essen mochten en konden gaan!


Inmiddels zijn we alweer bijna twee weken thuis en heb ik nog wat nieuwe titels van Spiel weten te spelen. Hieronder even een kort verslag van deze spellen.

In de weken na Spiel

  • The Red Cathedral: Alle spelers bouwen aan de rode kathedraal, maar enkel de speler die het meest en mooiste bouwwerk oplevert, mag zich de winnaar noemen. In je beurt heb je drie opties: een bouwplaats toe-eigenen, bouwen of grondstoffen verzamelen. Het toe-eigenen gebeurd door er een eigen vlag op te plaatsen, bij het bouwen lever je de grondstoffen aan een van je bouwplaatsen. Bij het nemen van de grondstoffen zijn dobbelstenen op een rondspoor een soort werkers, de ogen bepalen waar de dobbelsteen komt te staan en daar krijg je de opbrengst.
    Erg leuk meerderhedenspel, voorhal het mechanisme om de grondstoffen te krijgen heeft een leuke twist.
  • Snowhere is een coöperatief spel, ja af en toe waag ik mezelf er aan, waarin je samen het vuur gaat bestrijden. Op tafel liggen vuurkaarten door elkaar. Je neemt een vrije kaart, draait deze naar de sneeuw-zijde en legt deze op het vuur. Kaarten met een sneeuwkristal mag je op het einde plaatsen in plaats van direct. Als op het einde geen vuur meer zichtbaar is, heeft iedereen gewonnen. Snel, eenvoudig spel. Leuk als tussendoortje.
  • Splitter: een roll & write waarbij iedereen de uitkomst van beide dobbelstenen gebruikt. De ene waarde zet je links van de lijn, de andere op de gespiegelde plaats rechts. Als het hele veld gevuld is ga je tellen. Elke set van één 1, is één punt, een set van twee 2-en is 2 punten, enz. Bestaat een set bijvoorbeeld uit vier 3-en, telt deze niet mee!
  • Cascadia is eerder dit jaar al uitgekomen, ik dacht via Kickstarter. Hier ga je je gebieden uitbreiden en dieren in het natuurgebied brengen. In je beurt neem je een tegel en bijliggend dierenfiche. Beide plaatsje je in je persoonlijke veld. Na 20 rondjes is het spel gedaan en ga je aan de hand van algemene kaarten de punten tellen voor zowel je dieren als voor de gebiedssoorten.
  • GDM had dit jaar een nieuw kinderspel bij, Franky. Gebaseerd op het monster van Frankenstein, maar dan vriendelijk. Je krijgt een basistegel, zonder armen en benen en een draad. Dan worden er drie kaarten omgedraaid met een naaipatroon per onderdeel en moet je de armen en benen met het goede naaipatroon aan je basistegel naaien/rijgen. De speler die dit als eerste klaar heeft, wint het spel. Deze is ideaal om met kinderen de fijne motoriek te leren.
  • Iello kwam dit jaar ook met een variant op Waar is Wally gemixt met Micro Macro, Last Message. In een tekening met ogenschijnlijk weinig variatie moet een team één figuur aanduiden. Een andere speler uit datzelfde team moet aan de hand van negen hints duidelijk maken wie we zoeken. De speler die de figuur heeft aangeduid mag ook nog een paar hints uitvagen. Aan de rest is het nu zaak om de juiste figuur te vinden. Dit kan in maximaal vier rondes en elke ronde komen er nieuwe hints bij.
  • TEN is het nieuwe kaartspelletje van AEG. Je kan het al raden, maar alles draait om de waarde tien, eigenlijk meer, net geen tien. Het is kaarten omdraaien en op tijd stoppen voordat je kapot gaat en de ander spelers een voordeel geeft. Dan is het de bedoeling om met de verkregen kaarten reeksen in dezelfde kleur te maken, bij voorkeur waarde één tot en met negen. Spelregels zijn niet altijd even duidelijk geschreven, maar eenmaal een keer gespeeld weet je echt wel wat de bedoeling is. Leuk tussendoortje.

Dit was het zowat van nieuwigheden die ik ook na Spiel nog gespeeld heb.


Hou alvast 6 tot en met 9 oktober 2022 vrij in de agenda voor Spiel ’22.

Auteur: Pieter

Secretaris Roll The Dice

Eén gedachte over “Spiel 2021: Beursverslag – Pieter”

  1. Tja. Het woord ‘Doge’ in speltitels begint toch wel echt een groot trauma te worden ondertussen…

    Verder best veel bekende spellen Pieter. Lijkt wel of wij samen over de beurs gelopen zijn 😉

Reacties zijn gesloten.