In het weekend van 1 tot en met 3 juni zijn we met zes mensen van Roll The Dice naar de UK Games Expo geweest. Dit is dé spellenbeurs van Engeland. Met een vertegenwoordiging van zowat alle Engelse uitgevers, maar ook verschillende buitenlands uitgevers. In 2017 trok deze beurs zo’n 32000 bezoekers. Naast bord- en kaartspellen is er ook veel aandacht voor Roll Playing Games en hebben ze een uitgebreid programma aan shows en toernooien.
De voltallige bordspelcommissie was aanwezig en we hebben elk een eigen verslag gemaakt van zowel de beurs als de hele trip.
Hierbij het verslag van Bart.
Iets meer dan een jaar geleden zagen we de vooraankondigingen voor de UK Games Expo in Birmingham binnenkomen in onze mailbox. Zoals altijd bekeken we wat voor moois er uit zou gaan komen, maar verder besteedden we er niet al te veel aandacht aan.
Tot we op een gegeven moment in de auto met het idee speelden om ook daar eens heen te gaan. Het leek ons een goed plan om de beursdroogte van de zomermaanden op die manier te doorbreken. Bovendien waren we eigenlijk wel eens benieuwd hoe de derde grootste spellenbeurs (na Spiel en GenCon natuurlijk) eruit ziet. Toen lukte het niet meer om het voor de beurs van 2017 geregeld te krijgen, maar we namen onszelf voor dat we een jaar later zouden gaan.
Na bijna een jaar wachten was het dan op donderdag 31 mei eindelijk zover. De reis begon voor sommigen iets eerder dan voor anderen. Pieter, Renee, Frank en Jerry gingen met de auto en boot via Calais en Dover, Wilfred en ik zouden vliegen.
Als snel bleek dat mijn vlucht (vanuit Frankfurt) een uur vertraging zou hebben door het slechte weer boven zuid Engeland. Dus in plaats van half 6 zou ik om half 7 landen, op zich geen probleem. Helaas had Wilfred vanuit Amsterdam minder geluk. Uiteindelijk zou hij met ongeveer 3 uur vertraging landen in Birmingham.
Om de donderdagavond leuk door te komen hadden we een escaperoom geboekt in Birmingham. Het was een kamer met een piratenthema en ontsnappingspercentage van iets minder dan 50%. Enige nadeel: Wilfred stond nog op Schiphol …
Uiteindelijk zijn we ontsnapt met nog 4.28 minuten over. Sorry Wilfred, maar we hebben jou dus blijkbaar niet nodig om te ontsnappen.
Na een lekker Engels ontbijt met toast, ei, bacon en worst gingen we vrijdagochtend naar de beurs. De kaartjes hadden we donderdag al opgehaald, en dat was gezien de rij op vrijdag maar goed ook. Het eerste spelletje van de beurs liet nog even op zich wachten omdat we eerste alles even wilden bekijken.
De beurs beslaat 2 hallen. Hal 1 is de grootste hal en de meest ‘klassieke’ beurs. Hier vind je voornamelijk gewoon stands van verschillende uitgevers. In hal 2 zijn dan nog meer uitgevers (niet alles past in 1 hal), maar ook een groot ‘Open Gaming’ gebied, een grote bring and buy winkel, de ‘tournamet area’ en een podium voor events (en de math trade).
De eeuwige Engelse beleefdheid helpt daar ook in natuurlijk. Ik word onder het lopen afgeleid door een stand en bots tegen iemand aan, die persoon zegt sorry. Alsof het zijn schuld was dat hij in mijn looppad stond en dat ik niet oplette en tegen hem aan liep. Een Engelse standhouder verontschuldigde zich zo ongeveer namens de volledige Britse natie voor het feit dat Britten altijd alleen maar Engels spreken, en nooit de taal van het land waar ze heen gaan.
Na de verschillende hallen door geslingerd te zijn, was Wordsy van Formal Ferret Games het eerste spelletje van de dag. In Wordsy liggen er 8 kaarten met medeklinkers op tafel en je probeert met zoveel mogelijk letters een woord te maken. Daar komt een zandloper bij kijken en uiteindelijk krijg je punten voor de letters die je gebruikt. Meestal is zoiets niet mijn soort spel, maar deze was zeker niet slecht. De demoër speelde mee, dus wij speelden in het Engels. In het Nederlands wordt het lastiger, omdat wij andere letters vaker gebruiken, maar vooral ook omdat wij woorden veel sneller aan elkaar plakken.
Na Wordsy de trap af naar hal 1, en daar was bij Days of Wonder een tafel vrij voor Ticket to Ride New York. New York is eigenlijk een light versie van Ticket to Ride. Het bord is beduidend kleiner, je krijgt maar 15 taxi’s (geen treintjes in New York) en je krijgt maar weinig tickets. Maar het is Days of Wonder wel gelukt om het echte Ticket gevoel in het spel te krijgen. De light slaat dan ook meer op de ingekorte speelduur dan op een uitgeklede versie. Deze vond ik erg goed, een van de hoogtepunten van de beurs voor mij.
Volgende spel werd Go Nuts for Donuts bij Gamewright, een kaartspelletje waarin je probeert bepaalde sets donuts te verzamelen. Je kiest elke ronde een nummer van de donut die je wil hebben, maar als meerdere spelers hetzelfde nummer hebben, krijgt niemand de donut. Dit bleek voor mij een groot nadeel. Het heeft denk ik 7 of 8 rondes geduurd voordat ik eindelijk eens een keer niet hetzelfde had als iemand anders. Niet geheeld verrassend was ik totaal kansloos voor de overwinning. Desondanks heb ik me best vermaakt.
Munchkin the Collectible Card Game van Steve Jackson Games hadden we tijdens onze tour door de hallen al zien liggen, en er bleek een tafel vrij te zijn. In deze variant voor 2 spelers van Munchkin probeer je een keer niet als eerste level 10 te bereiken, maar probeer je de hitpoints van de tegenstander op 0 te krijgen. Het had voor mijn gevoel dan ook meer weg van Magic dan Munchkin. Gelukkig bleef wel de Munchkin humor behouden en zul je in de verschillende decks ook een aantal oude bekenden tegenkomen. En na het spelen kregen we ieder een promokaart, altijd leuk.
Na Munchkin zagen we een vrije tafel bij FoxMind met daarop Manhattan, een heruitgave van een oudje uit 1994. Je probeert met je eigen ‘verdiepingen’ hoge flats te bouwen. Je krijgt punten voor elk gebouw waar jij de bovenste bent, maar ook als je de meerderheid hebt in een van de verschillende districten.
Laatste spel van de dag was War of the Buttons bij ADC Blackfire. De uitleg kregen we in het Engels, maar wel van een Duitser en het voelde heel geruststellend om in het begin even Duits te praten. Ik ben door er door Spiel zo erg op ingesteld dat praten over spellen in het Duits gaat, dat ik echt moest wennen aan het constante Engels hier.
Het spel zelf was, net als de uitleg, goed. Gewoon een typische Duitse, degelijke eurogame. De werkers voor de worker placement zijn dobbelstenen, maar doordat er genoeg manieren zijn om extra dobbelstenen te krijgen of de gedobbelde zijde te veranderen blijft de hoeveelheid geluk beperkt. Het leek er heel lang op dat de overwinning redelijk eenzijdig zou zijn, maar daar bleek in de laatste ronde toch nog een verrassing in te zitten en zelfs de speler waarvan wij allemaal dachten dat hij kansloos zou zijn deed toch nog mee voor de overwinning.
En toen ging om 6 uur ’s avonds de beurs dicht (behalve het open gaming, dat ging tot 11 uur door) en was het tijd om te eten. En dat bleek nog de grootste uitdaging van alles. Buiten de beurs waren een heleboel food trucks en eettentjes, maar die gingen allemaal dicht. Het is 6 uur, etenstijd, de beurs is afgelopen en alle bezoekers hebben honger, en iedereen sluit zijn restaurant of food truck. Er was daar geen voedsel meer te krijgen.
Uiteindelijk maar in een nabijgelegen winkelcentrum een pizza gehaald en opgegeten in de wachtrij voor de Shut Up and Sit Down liveshow. Die liveshow vond plaats in een klein zaaltje buiten de beurs, waarin de heren van Shut Up and Sit Down praatten over de spellen die zij die dag op de beurs gezien en gespeeld hadden. Ik kende ze niet, maar ze deden het leuk en het was interessant om te horen wat zij gezien en gedaan hadden. Na de liveshow terug naar het hotel, daar nog wat gedronken en toen zat de eerste dag er op.
De zaterdag viel meteen op dat het veel drukker was op de beurs. Nog lang niet zo druk als Spiel kan zijn in de drukke hallen, maar je kon niet zomaar naar een stand lopen en verwachten dat er een tafel vrij was, iets wat op vrijdag nog wel kon.
Het eerste spel van de dag was Fog and Rain, een prototype op het indieplein van de beurs. Op tafel liggen 4 verschillende sets van 3 kaarten, 1 set per speler. Verder krijgt iedereen een aantal handkaarten met daarop 3 kaarten, gecombineerd uit die 4 sets. Je moet vervolgens proberen om die 3 kaarten voor je te krijgen. Dit doe je door ofwel linksom te draaien, ofwel rechtsom, ofwel door kruislings te ruilen. Dit spel hebben we 2 keer gespeeld waarna we keurig een feedback formulier ingevuld hebben en de bedenker ook mondeling een heleboel feedback gegeven hebben. Het was leuk om te zien hoe gepassioneerd hij alles opschreef en hoe open hij stond voor (rigoureuze) feedback.
Tweede spel van de dag was Pioneer Day van Tasty Minstrel Games, ook een wat strategischer spel met dobbelstenen. De gezamenlijke pot dobbelstenen bepaalt de beschikbare acties en je probeert koeien, geld en upgrades te verkrijgen die je later kunt omzetten in punten. Elke ronde gaat er echter ook een van de rampensporen een stap vooruit, en bij de vierde stap gebeurt er een ramp (droogte, overval, koeien verhongeren…). Leuke is dat je vooral als laatste speler hier veel invloed op kunt hebben omdat de soort ramp afhankelijk is van de kleur dobbelsteen die overblijft. Ook deze was een van de toppers van de beurs voor mij, ik vond hem echt leuk.
Daarna bij Taiwan Board Game Design Dice Fishing: Roll and Catch gespeeld. Simpel dobbelspelletje waarbij iedereen probeert de juiste combinatie te dobbelen om de kaart te winnen (bijvoorbeeld 9 totaal met minstens een 2). De truc is juist dat je blind moet ‘bieden’ hoeveel dobbelstenen je denkt nodig te hebben, waarbij het minste bod eerst gaat. Je kunt dus op zeker spelen dat je de voorwaarde haalt, maar dan is de kans groot dat iemand anders al met de kaart (en dus de punten) aan de haal is gegaan.
Onze Amerikaanse medespeler kwam ik zondagavond nog op de luchthaven tegen. Hij vloog via Brussel naar Budapest en we hebben daar nog even zitten praten en ervaringen en gedachten over de beurs uitgewisseld.
De rest van de zaterdag hebben we doorgebracht op de stand van Lucky Duck Games. Eerste lege tafel die we zagen was van Fruit Ninja, een kaartspel waarbij je uit steeds minder handkaarten een set van allemaal verschillende of juist dezelfde fruitsoorten gaat verzamelen. Heb je er geen vertrouwen in dat je een kaart zal kunnen toevoegen, kun je de verzameling inleveren voor punten en een nieuwe maken.
Hierna een tafel opgeschoven naar Jetpack Joyride, een snelheidsspel gebaseerd op de gelijknamige app (ook een leuk spelletje). Iedere speler heeft 4 sectorkaarten voor zich liggen. Daarop staat een grid met in sommige vakjes munten, zappers of raketten. De bedoeling is dat iedereen tegelijkertijd uit een gezamenlijke pool (Blokus vormige) tegels pakt en deze aanlegt op je grid. Daarbij wil je de munten verzamelen en de zappers en raketten ontwijken. Bovendien zijn er nog bonusmissies en komen er in latere rondes ook nog upgrades in het spel. Deze vond ik zelf ook verrassend leuk om te doen.
Laatste spel van de dag was Vikings Gone Wild. We hadden nog maar een klein uurtje beurs over, dus we wisten dat we het niet zouden uitspelen, maar we wilden het toch even proberen. Hier wil ik ook meteen even een shout out maken naar de uitlegger. Hij vroeg of we alleen een overview wilden, of dat we het ook wilden spelen, omdat er niet veel tijd meer was. Toen we dus zeiden dat we het wilden spelen heeft hij het heel snel, maar wel heel goed uitgelegd en hebben we toch nog vrij veel rondes kunnen proberen. Chapeau voor de demoër van Lucky Duck Games!
Het spel zelf is een deckbuilder waarbij je resources en monsters in je deck wil krijgen om aan je missies te voldoen, om betere gebouwen, wapens, uitrusting en monsters te kopen en om tegenstanders aan te vallen. In de paar rondes die we gespeeld hebben, hebben we ongetwijfeld een aantal dingen fout gedaan, maar ik vond het een erg leuk spel, en een mooie afsluiting van deze beursdag.
Na een hamburger van 400 gram volgde nog een klein ijsje bij Pirlo’s. Dat was nou eindelijk een avond met goed voedsel!
De zondag is een korte beursdag, aangezien de beurs om 4 uur al sluit. Open gaming gaat dan nog door tot 6 uur, maar ik moest rond 4 uur toch ook al weer richting vliegveld. Gelukkig is het vliegveld dichter bij de beurs dan de parkeerplaats, dus dat was goed te doen. Je kon ook goed merken dat de zondag weer een stuk rustiger was dan de zaterdag ervoor.
Ook qua gespeelde spellen was de zondag een rustige afsluiter van de beurs. Het begon met Cobra Paw bij Esdevium, een desterity game (slechte keuze voor de zondagochtend) waarbij je zo snel mogelijk een soort domino tegel probeert te pakken waarvan de symbolen overeenkomen met de zojuist gedobbelde symbolen. Heeft iemand anders die tegel al, kun je die gewoon weer afpakken.
Volgende dexterity game was Fungeon Party van WizKids, een spel waarbij je in real time als groep probeert verschillende quests te volbrengen. Dit kan zijn stapel 2 dobbelstenen op je hoofd, laat een dobbelsteen vanaf je neus in de doos vallen of ga op een been staan en stapel 2 dobbelstenen op je opgetrokken knie. De bedoeling is dan om alle quest volbracht te hebben voordat de timer op is. Hoewel de demoër het best leuk deed, is dit niet mijn soort spel.
De eerste rondes was een beetje proberen, maar na 2 rondes begon het kwartje te vallen en konden we strategieën gaan plannen. Blijkt dat het helemaal geen moeilijk spel is. Iedere ronde pakt iedereen gratis een productiegebouw, daarna volgt een actiefase waarin iedereen een actie uitvoert. Als laatste mag je geproduceerde grondstoffen leveren voor punten.
Leuke kanttekening, de demoër en bedenker van het spel was onder de indruk van onze perskaarten. Na wat gepraat en visitekaartjes uitgewisseld te hebben, vroeg hij of hij ons een prototype kon schenken voor de vereniging, in ruil voor een review op onze website. Dus binnenkort op de website: een review van Athens! Heel leuk om te zien dat zo’n kleine Koreaanse uitgever zo spontaan een stel gekke Nederlanders benaderd om elkaar op deze manier te helpen.
Laatste spel van de beurs was Piepmatz van Lookout Games. Hier was de uitleg helaas minder geweldig. Na wat voelde als een halve uitleg begonnen we wat onwennig aan het spel, maar het bleek niet heel ingewikkeld te zijn. Door vogels met een hogere waarde te spelen, kun je de vogel die al op tafel ligt aan je collectie toevoegen. Weet je van elke soort een mannetje en vrouwtje te verzamelen, dan krijg je daarvoor extra punten. De speler met de meeste vogels per soort krijgt ook nog eens extra punten.
Na Piepmatz was het tijd voor de anderen om de opbrengst uit de Brind and Buy stand te gaan innen en de niet verkochte spellen weer op te gaan halen, waarna ik richting luchthaven vertrok. Op de terugweg gelukkig geen vertraging en om half 10 ’s avonds was ik weer thuis in Frankfurt en kon ik uitrusten van een druk, maar wel heel leuk weekend.
Al met al is de UK Games Expo me heel goed bevallen. De sfeer op de beurs is erg prettig, en er is ruimte en tijd genoeg om veel te spelen. Er zijn genoeg winkels verspreid over de verschillende hallen, er is op de beurs zelf genoeg te eten en drinken en voor de mensen die graag wat afwisseling willen zijn er ook genoeg shows. In het nabijgelegen Hilton hotel is er bovendien nog een open gaming zaal en zijn daar ook roleplaying events.
Het was een hele leuke, fijn opgezette beurs. In 3 dagen veel goede spellen kunnen spelen. Hoogtepunten van de beurs voor mij waren Pioneer Days, Ticket to Ride New York, Vikings Gone Wild, Athens en het ijsje van zaterdagavond.