Spelgegevens
| Naam spel | Kreuzverhör |
| Spelbedenker | Sonja Klein |
| Vormgeving | Sonja Klein |
| Uitgever | Gmeiner Verlag |
| Jaar van uitgave | 2006 |
 2 |
 12+ |
 40 minuten |
 13 |
 Deductie/Puzzel-spel |
|
De eerste indruk
Een kleine doos met een flinke stapel speelkaarten (90) een notitieblokje waarop spelers hun vragen en aanwijzingen kunnen noteren (en ‘de zaak’ van de tegenstander) en een handleiding. Allemaal van fatsoenlijke kwaliteit. Artwork op de kaarten is niet spectaculair maar oké, al is de betekenis van sommige ‘codes’ op de kaarten me nog steeds een raadsel. Wel valt meteen op dat alle tekst op de kaartjes in het Duits is.
De voorbereiding
Elke speler stel één ‘zaak’ of misdaad samen voor zijn tegenspeler en noteert die onder op zijn notiebriefje. Een zaak bestaat uit een locatie, een soort misdrijf, een ‘wapen’ en een dader. Hierbij geld bovendien dat een aantal daden niet zomaar met elk wapen kan worden gepleegd.
Spelverloop
Spelers ‘verhoren’ elkaar om beurten. Ze raden daarbij steeds één locatie, één wapen, één dader en één misdrijf. De tegenspeler geeft aan hoeveel (niet welke) van de geraden zaken juist zijn. Daarnaast heeft elke speler nog een dek kaarten waarvan hij er steeds drie op handen heeft. Na het vraag-antwoord gedeelte mogen er kaarten gespeeld worden. Dit kan een aanvalskaart zijn (bijvoorbeeld: geef aan of de dader een man of vrouw is), maar men bezit ook verdedigingskaarten (bijvoorbeeld: de verdachte hoeft de vraag niet te beantwoorden). Elke ronde gaat dus als volgt:
- De verhoorder raadt dader, locatie, wapen en misdrijf.
- De verhoorde geeft aantal juist geraden zaken aan.
- De verhoorder speelt kaart.
- De verdachte speelt kaart.
- De spelers die een kaart hebben gespeeld vullen hun hand weer aan tot 3 kaarten.
Tips en opmerkingen
De extra kaarten hebben beslist huisregels nodig om te voorkomen dat men simpelweg steeds een antwoord geeft wat allang bij de ondervrager bekend is. De eenvoudigste huisregel is dat geen oplossing mag worden gegeven welke al een keer gevraagd is, en dus op het notitie kaartje van de vragende staat.
Oordeel recensent
Een aardige variant op ‘Wie is de dader’ of ‘Cluedo’. Jammer dat de vragenkaartjes aanvullende huisregels nodig hebben om ze allemaal ook echt van nut te laten zijn. Maar ook zonder deze zou het best speelbaar zijn. Toch geeft het spel met deze kaarten wat meer variatie en verhoogt het de geluksfactor wat meer. De Duitse taal kan hier en daar voor wat verwarring zorgen. Eén telfoutje in dit spel is funest voor het vinden van de juiste oplossing. Door de beperkte hoeveelheid notitieblaadjes maakt dat het aantal keren dat je het spel kunt spelen beperkt is, tenzij je natuurlijk zelf weer extra kopietjes maakt van de notitieblaadjes (of download/print via BGG). Maar ik vermoed dat je het spelletje na een aantal potjes ook wel voor gezien houdt. Het formaat maakt het handig om het in de koffer/tas te gooien voor een vijfenveertig minuten spel op de hotelkamer.
