Spelgegevens
| Naam spel | Legitimacy |
| Spelbedenker | Chuck Whelon |
| Vormgeving | Chuck Whelon |
| Uitgever | Minion Games |
| Jaar van uitgave | 2009 |
 2-6 |
 13+ |
 15 minuten per speler |
 30 |
 Gebieden verkennen |
|
Inleiding
“De koning is dood. Leve de nieuwe koning, of koningin, of kikker, of wie het dan ook mag worden.” Er is geen legale erfgenaam van de troon, maar gelukkig zijn er voldoende bastaarden die er aanspraak op maken. Degene die als eerste met drie kroonjuwelen zich in de troonzaal meldt zal de troonopvolger zijn.
De eerste indruk
Zeven grote landschapstegels om het bord steeds anders op te bouwen, één pionnetje per speler, een dobbelsteen, een stapeltje kaarten – van zeer twijfelachtige kwaliteit (de uitgever heeft deze producten inmiddels vaarwel gezegd) – en een korte handleiding. De handleiding is redelijk duidelijk, al is ze enkel in het Engels. De afbeeldingen op de kaartjes zijn grappig.
De voorbereiding
Het speelbord wordt opgebouwd uit een troonzaaltegel plus één extra per speler. Elke speler krijgt een karakterkaart (‘goede’ zijde boven), een huisdierkaart. Hij zet zijn pion op het bij het karakter behorende startpunt op de kaart. De trekstapel wordt opgebouwd uit de bij de landschapstegels horende kaartensets. Het setje kroonjuweelkaarten wordt even apart gelegd.
Spelverloop
Spelers ‘wandelen’ over het bord en vervullen daarbij opdrachten die kroonjuwelen opleveren. Onderwijl pikken ze op bijzondere plaatsen eventueel extra reisgenoten of hulpmiddelen op die het een en ander wat vergemakkelijken. Deze geven een bonus voor een magische kracht, aanvalskracht of mogelijke reis afstand per beurt (normaal bepaalt door de dobbelsteen). In plaats van zelf kroonjuwelen te verdienen heb je ook de mogelijkheid ze af te nemen van je medespelers via een aanval. Ook kun je je medespelers dwars zitten met magie. Belangrijk is echter wel dat je nooit meer dan zeven kaarten mag hebben. Dit zijn dus je handkaarten en de kaarten gespeeld op tafel, inclusief eventuele kroonjuwelen.
Tips en opmerkingen
Een nadeel van wanneer je iemand aanvalt is dat je de goede hulpjes verliest en je karakter ‘slecht’ wordt. Andersom, wanneer je een kroonjuweel verdient middels een opdracht wordt je weer ‘goed’ en verdwijnen al je ‘slechte’ hulpjes. Terwijl het voor je kroning niet uitmaakt of je goed of slecht bent is het beter om je te concentreren op het veroveren of verdienen van kroonjuwelen en niet teveel tussen goed en kwaad te wisselen, zodat je de hulpjes niet steeds verliest, maar pas nadat er ten minste drie kroonjuwelen in het spel zijn natuurlijk. Houdt er rekening mee dat de ‘zeven kaarten’ regel maakt dat je mogelijk goede hulpkaarten moet gaan afleggen om je kroonjuwelen mee te kunnen nemen.
Oordeel recensent
Erg jammer van de slechte kwaliteit kaartjes in de eerste editie. Koop daarom de 1.2 editie, als je hem wilt kopen. Al heb ik geen idee hoe je de dozen van deze versies van elkaar zou moeten onderscheiden. Het is aan te bevelen het spel met ten minste vier spelers te spelen omdat anders de kans erg groot is dat iemand zo met de schatten naar de troonzaal kan wandelen zonder dat de anderen hem kunnen stoppen. Het spel is wel een beetje ‘simpel’ in zijn soort (verzamel de schatten en race dan naar de finish voordat iemand je inhaalt of je spulletjes afpakt). Niet erg uitdagend dus voor veelspelers. De kans bestaat bovendien dat iedereen een beetje voor zichzelf de kroonjuwelen probeert bijeen te krijgen om dan op weg te gaan naar de troonzaal tenzij een aantal medespelers er meer voor voelt om de slechterik uit te hangen, wat dan al snel de ‘goede’ spelers in het nadeel stelt. Willen zij hun geroofde kroonjuwelen terugstelen, dan veranderen ze terstond in ‘slecht’ en verliezen daarbij waarschijnlijk een groot deel van hun krachten/hulpjes. Naar mijn mening meer iets voor (jonge) tieners die de humor van de kaartjes wel inzien. Kanttekening is dan wel dat ze het Engels redelijk moeten beheersen in verband met de vele tekst op sommige kaartjes.
