Sommigen hoopten er gisteravond één of meerdere te krijgen, maar ik kreeg er daadwerkelijk één … een pakje uit Spanje. Maar mijn Goedheiligman heet Jorge en niet Sinterklaas. Ik denk dat het een jaar of iets langer geleden is, dat ik op BoardGameGeek aan het surfen was en mijn oog viel op een plaatje van Rebaños – het meervoud van kudde in het Spaans. Ik vond de vormgeving aantrekkelijk en als liefhebber van abstracte strategiespelen heb ik ‘m aan mijn verlanglijstje toegevoegd. Want ook thematisch leek het mij wel een aardig spel. Zo’n schaapshond die een kudde schapen in een omheining moet zien te krijgen. Het is altijd weer een prachtig gezicht, dus waarom dan geen spel?
Een half jaar later kreeg ik een mailtje van de maker ene Jorge uit Burgos, een stad een paar honderd kilometer ten noorden van Madrid. Of ik interesse had om een zelfgemaakt exemplaar van zijn spel te ontvangen, als dank dat ik de enige was die zijn zelfgemaakt spel wilde hebben. Voorwaarde was wel dat ik ‘m ook zou spelen. Nou daar had ik wel oren naar, dus laat maar komen, antwoordde ik. Een paar weken later ontving ik het pakje zoals te zien op de foto. Helaas komen heden ten dage de tweepersoons abstracte strategiespelen niet meer zo snel op tafel. Dat vind ik jammer, maar het is mij uiteindelijk toch gelukt.
Met een vriend heb ik daadwerkelijk afgesproken om Rebaños eens te proberen. Nou er zaten best aardige elementen in, zoals dat grotere kuddes langzamer bewegen en het spel speelde best wel vlot. Het was echter niet hufterproof, het apart bijhouden van bewegingspunten van hond en meerdere kuddes was lastig en sommige combinaties waren wat onhandig uitvoerbaar. Ook kon je jouw schapen voor de omheining van de tegenstander plaatsen, waardoor deze er onmogelijk langs kon. Het spelsysteem was duidelijk goedbedoeld amateurisme, maar ik denk dat er met een paar regelwijzigingen toch best iets leuks te maken valt. Ook paste het thema perfect bij het spel.
Zeker onder de indruk was ik van de vormgeving en ik vermoed dat Jorge daar iets beroepsmatigs mee doet. Het spelbord was hard mounted. En op de achterkant van goedkoop plasticen damstenen – dat kennen ze daar blijkbaar ook! – waren de plaatjes van de honden en de schapen opgelijmd, die alleraardigst vormgegeven waren. Het geheel zat in een doos waar oorspronkelijk een decoder in heeft gezeten, maar nu geheel is hergebruikt tot speldoos. Vele spelliefhebbers hebben ideeën voor een eigen spel, maar slechts weinigen komen verder dan de gedachte en maken hun droom ook waar!
En zo, ben ik dus eigenaar van een spel waarvan er in de hele wereld maar twee exemplaren van bestaan. Ik neem aan dat de maker zo slim is geweest er eentje voor zichzelf te houden. Dus dank ik bij deze Jorge publiekelijk voor zijn cadeautje en de bijzondere ervaring. En hopelijk wordt het nog wat met Rebaños of één van zijn andere zelfontworpen spelen.