Beste Yuri,
Ooit was ik in gezelschap van een groepje niet onaantrekkelijke vrouwen die zich bewonderend uitlieten over een foto van jouw gespierde lichaam. Ja, daar kan ik bij lange na niet aan tippen. Sterker nog, ik kan nog geen halve tel aan de deurpost blijven hangen en dus was ik jaloers. Maar van die jaloersheid ben ik allang genezen, hoor. Vooral nu ik zie wat jij allemaal de afgelopen dagen – en vorig jaar – over je uitgestort hebt gekregen.
Verslaving is geen pretje. Daar kom je er namelijk nooit meer vanaf! Je lichaam zal namelijk altijd om dat spul blijven roepen en dus moet je er mee om leren gaan, wat dat ook te betekenen heeft. Vindt daarom troost in de woorden van Ozzi Osbourne. Hij wil van de heroïne afblijven en dat lukt gewoon niet altijd. Je probeert het wel, maar soms heb je een terugval. “So what, de wereld vergaat niet!” is zijn repliek. Nou is Ozzi Osbourne niet het beste voorbeeld, maar toch vind ik, dat er wijsheid in zijn woorden schuilt.
Yuri, het schijnt dat jij het was, die het turnen in Nederland groot heeft gemaakt. Al die turnbobo’s, de krijgsmacht en al die hotemetoten die er mee samenhingen, pronkten met jou in jouw hoogtijdagen. Een vorm van narcisme om onpasselijk van te worden en nu laten ze je vallen als een baksteen, terwijl ze jou hadden moeten steunen in jouw strijd tegen de cocaïne. Gewoon omdat dat grootmoedig is, omdat mensen nu eenmaal zwakheden hebben en ook omdat cocaïne geen doping is, maar het om politiek correcte redenen op de lijst stond. Door jou te beschuldigen hebben ze zichzelf beschuldigd. Die zogenaamde keurige lieden waar jij al die jaren mee optrok, hebben nu hun ware gezicht laten zien: Farizeeërs, judassen en pilatussen!
In de bordspelhobby kennen we dat soort toestanden niet. Daar valt nauwelijks een droge boterham aan te verdienen en het spelen van bordspellen geeft geen maatschappelijke status. Dus blijven bepaalde types er weg. Oké, ik ken een paar winkeleigenaren en de grote uitzondering is toch Michael Bruinsma. Ooit begon hij met 999 Games een handel in wargames en toen was het ook sappelen. Maar toen hij daar vanaf stapte en overging tot met het distribueren van Magic: the Gathering en het in licentie uitgeven van buitenlandse – vooral Duitse – bordspellen, als de Kolonisten van Catan en Carcassonne. Dat heeft hem bepaald geen windeieren gelegd. Het kan niet anders, of hij moet nu wel multimiljonair zijn. Maar hij is toch echt de uitzondering!
Het is niet zo, dat er in de bordspellenwereld nooit wat aan de hand is. Vorige week nog maakte ik mee, dat een fantasyfan één van mijn lievelingsspelen Hammer of the Scots van Columbia Games uitmaakte voor “het zoveelste blokjesspel met enkel andere stickers op de blokjes”. Tsja, dan ga je toch een paar slechte dagen tegemoet. Ik had nog gevat willen antwoorden: “Kruip toch in de dungeon bij de andere trollen!”. Maar dat doe je niet, want je wilt een fatsoenlijk mens zijn!
Dus Yuri, misschien is het spelen van bordspellen wel iets voor jou. Oké, buiten Strijp-S is Eindhoven nou niet het schoolvoorbeeld van schitterende architectuur en Veldhoven is gewoon een saaie vinex slaapstad. Meestal vinden de activiteiten ’s avonds plaats, dus zie je er niet veel van. Het is toch niet eens zo ver van het monumentale Den Bosch. Bovendien deugen de mensen er wel. Nou ja, de meeste dan. En of je nu kiest voor Sessa, Roll the Dice of een spelavondje bij GameForce. Of je nu lelijk bent of knap, dom of slim, of je op het rechte pad weet te blijven of de kantjes ervan afloopt. Iedereen mag aanschuiven en meedoen. ze zullen je accepteren zoals je bent. Dat vind ik echt een geweldig aspect van de bordspelhobby. We veroordelen elkaar niet. Integendeel, ondanks winst of verlies maken we er samen wat van. Daar gaat het om en we hebben een leuke tijd!
Ik wens je dan ook veel sterkte en wijsheid toe de komende periode.
Met vriendelijke groet,
Henri