Graag mag ik in de huiselijke sfeer spelen, bijvoorbeeld bij mij thuis in Tilburg. De afgelopen regenachtige zondag had ik Mario en Dick op bezoek van de wargameclub Achterhoede, voor een gezellig middagje Fire and Fury.
Een leven lang heb ik een passie voor – militaire – historie en spelletjes. En dan met name de strategische spelen. De historische wargame hobby met karton en counters is mij dan ook op het lijf geschreven. Een paar jaar geleden kwam daar een kentering in. Ik wilde ook iets creatiefs doen en zo ben ik ook begonnen met het schilderen van tinnen soldaatjes. Vele manuren schilderen, knutselen en rondhangen in bouwmarkten later mag het resultaat er zijn: twee legers van de Amerikaanse Burgeroorlog – Noord en Zuid – bestaande uit ruim 500 figuren -15mm van Old Glory.
Opzet
Omdat het met z’n drieën moeilijk is een voor iedereen interessant spel op te zetten, heb ik ’t volgende a-historische scenario bedacht. Mario verdedigt met zijn Zuidelijken een stadje in de zuidoostelijke hoek. Hij beschikt over 2 divisies met ieder 3 infanteriebrigades – elk bestaande uit 8 stands met daarop 3 figuren – en 2 artillerie batterijen.
Ikzelf naderde het stadje vanuit het noorden met één divisie met 4 infanteriebrigades en 2 batterijen. Mijn noordelijke collega Dick had een soortgelijke divisie en kwam vanuit het westen. Echter de Noordelijke eenheden komen niet in één keer op het bord, maar met kaarten wordt bepaald wanneer ze binnenkomen. De Noordelijke eenheden komen verspreid over zes beurten op tafel.
Zorgvuldig werd een landschap gecreëerd op een speeltafel van 1m60 bij 1m60 met modulaire scenery voor de rivier, beekjes en een wegennet. Er zijn graanvelden en bossen. Over het weergeven van bossen ben ik nog niet tevreden, maar ik weet even geen betere oplossing. De stands werden uitgesorteerd, de juiste dobbelstenen uit de doos gevist … en spelen maar.
Spelverloop
De eerste Noordelijke eenheden verschenen op bord, toen de Zuidelijken iets opmerkelijks deden. Zij verlieten hun defensieve stellingen achter de stenen muur en ging massaal in de tegenaanval. En dan niet op een weloverwogen manier, maar meer in de traditie van kapitein Stark van de Blauwbloezen … Aaaanvalleeuh. En toch hadden ze daar even succes mee. En ja, goed dobbelen helpt in dit spel ook. Bij beide Noordelijke divisies werd een brigade van tafel gedreven … en de tafelrand is nu eenmaal het einde van de wereld; een fenomeen dat andere spelsystemen ook kennen. Toch liep de Zuidelijke aanval uiteindelijk stuk op het Noordelijke overwicht ondersteund door artillerie. De voortdurende charges eisten hun tol en de Zuidelijke eenheden begonnen uiteen te vallen. Ze smolten als sneeuw voor de zon, terwijl het dorp aan de rivier nog ver uit de buurt was.
Conclusie
Fire and Fury is een leuk en licht – maar wel ouder – spelsysteem. Het is jammer dat dit potje geen zorgvuldige elegante manoeuvres kende en dat het spel zich beperkte tot de tafelrand. Maar goed, ik heb Fire and Fury vaak genoeg gespeeld om te weten, hoe anders het kan zijn. Dus wie weet voor een volgende keer.