Er zijn veel prijzen voor gewoon het beste spel. Er zijn ook prijzen voor mooie spellen of: voor bijzondere spelregels. En dan niet de mechanieken, maar de opbouw en de opmaak. Vandaag een spel wat in 2008 twee van dat soort prijzen in de wacht sleepte. En terecht.
Jamaica is in essentie gewoon een racespel. De spelers zijn piraten die met hun boot om het eiland Jamaica racen om zo snel mogelijk weer in of bij de start terug te zijn. En uiteindelijk telt dan niet alleen de afstand tot de finish, maar ook de punten die de speler tijdens de race verzameld heeft.
Elke piraat heeft een stapel kaarten, waarop steeds twee acties staan. Van deze twaalf kaarten heeft de speler er drie op de hand. De startspeler van de beurt dobbelt met twee dobbelstenen, en bepaalt welke van deze twee dobbelstenen voor de eerste (linker) actie op de kaart geldt, en welke voor de tweede (rechter) actie. Dan kiezen alle spelers een van hun drie kaarten, en leggen deze gedekt neer. Als alle spelers gekozen hebben zijn de spelers op volgorde aan de beurt om hun kaart om te draaien en de beide acties uit te voeren. Het laten vervallen van een actie is niet toegestaan.
De acties kunnen zijn: naar voren (of naar achteren) varen, of waren/geld laden. De waren (eten, buskruit) en het geld komen in een ruim van je schip terecht, maar je hebt maar een beperkt aantal ruimen, en elke nieuwe lading heeft een nieuw, leeg ruim nodig. Het eten heb je nodig om te kunnen varen, het buskruit heb je nodig in gevechten met de andere piraten. Het geld heb je nodig om havengeld te kunnen betalen. Langs de route om het eiland zijn ook enkele schatkisten verborgen in grotten. Kom je met je schuit bij zo’n grot aan en ligt er nog een schatkist, dan mag je een van de daarbij horende kaartjes van het bord pakken. Zo’n kaartje kan een bonus zijn, of een vloek. Er zijn er die je dicht laat liggen (plus- of minpunten aan het einde), andere draai je meteen open omdat ze je al tijdens het spel extra mogelijkheden bieden.
Kom je tijdens het varen op hetzelfde vak als een andere piraat, dan moet je vechten. Dat gebeurt met een dobbelsteen, aangevuld met kruit-fiches. Die kruit-fiches moet je overigens wel al inzetten voordat je gaat gooien. De winnaar kan de tegenstander beroven van de inhoud van een van zijn ruimen, of een van zijn kaarten.
Uiteindelijk wordt aan het einde van de beurt waarin iemand weer bij de start aankomt gekeken wie de meeste punten heeft weten te bemachtigen. Het aantal punten wordt bepaald aan de hand van de kaarten, en de afstand tot de finish. Dichter bij de finish liggen betekent meer punten. Daarbij wordt dan de totale waarde van alle kaarten van de speler opgeteld.
De prijs
- Jamaica (regels)
De regels van dit spel hebben een prijs gekregen, omdat bij dit spel de regels niet in een gewone (tekstuele) opsomming staan. De regels zijn, thematisch geheel verantwoord, uitgevoerd in de vorm van een schatkaart met een paar eilanden waarop de regels staan. Middels pijlen worden de lezers van eiland 1 via eiland 2 naar eiland 3 verwezen…
Gewonnen prijzen
- Deutscher Spiele Preis – Beispielhafte Regel (2008)
- Essener Feder (2008)
Links
Ondanks dat ik niet van piratenspellen houd, vind ik dit toch wel een leuk spel.