Diplomacy met de Militia: 1901

Zeven leden van Militia Brabantia spelen een pot Diplomacy. Dennis treedt op als scheidsrechter en verwerkt wekelijks de zetten. Henri vertelt over zijn ervaringen met Turkije en analyseert de zetten.

“Als veel mannen bij elkaar komen, heet het meestal oorlog.”
Mel Brooks, Amerikaans komiek

Drie spelers gedwongen tot tekenen van contract

Een speler waarvan ik gehoord heb, dat ‘ie het in het verleden echt héél bont heeft gemaakt bij Diplomacy is Richard. In een potje Diplomacy waarin zijn vader spelleider was, heeft Richard het email-programma van zijn bloedeigen vader zodanig weten in te stellen, dat Richard van elke order een kopie kreeg. En dat driekwart van het spel lang! Een medespeler kwam er achter toen hij de delivery receipts eens aan een nauwkeurig onderzoek onderwierp. Hier kwam ook de naam van Richard in voor. Toen besloot hij Richard op het verkeerde been te zetten, door eerst valse orders te sturen en vijf minuten voor de deadline pas de juiste orders in te leveren. Een ander geintje was om de telefoonmodem – die had je toen nog – twee uur voor de deadline te blokkeren, zodat niemand meer orders kon inleveren. Pa had meer dan genoeg reden om Richard te onterven, ware het niet dat zijn andere zoon Don minstens zo erg is. Om dit soort praktijken uit te sluiten, heb ik iedereen krachtig laten weten, dat Diplomacy een spel is en dat de positie van de scheidsrechter gerespecteerd dient te worden! Ik dacht dat dat hielp, maar niets blijkt minder waar, nu drie medespelers min of meer gedwongen te zijn een contract te tekenen, nog voordat het spel goed en wel begonnen is. Hier is het verhaal:

Op de terugweg van voorbereidingen voor het Romeinenfestival in Nijmegen kreeg Joop het contract onder zijn neus. “Het is òf tekenen òf je gaat maar met de trein naar huis!” Joop had geen keus en tekende. Het scheen dat hij erg stil was op de terugweg, maar vatte het later toch sportief op.

Omdat het zo gemakkelijk ging, besloot Richard het twee weken later nog eens te proberen op de terugweg van de Conventie van de Red Barons in Gent. Richard gooide de auto op slot nadat alle spullen waren ingeladen. “Het is drie kwartier rijden en anders wordt ’t ruim drie uur met de trein!”. Paul nam ’t vrij licht op en uitte zijn bewondering voor de gedane moeite. Don had ’t er wat zwaarder mee en sliep er zelfs slecht van. Hij deed zijn beklag bij scheidsrechter Dennis, die er een stokje voor stak. Spelers moeten zelf hun orders inleveren en daarmee viel het hele plan in duigen tot diepe teleurstelling van Richard. Alle moeite is voor niets geweest. Of toch niet! Sommige zetten waren zo vreemd, dat ik dacht dat het iets met het contract te maken had. De inhoud van het contract en de reactie van Dennis waren mij nog niet bekend. Het hele gedoe heeft wel de nodige verwarring gezaaid.

Ook ik had slachtoffer kunnen worden, maar ik heb afgezegd bij een tripje naar Duitsland. Achteraf bekeken ben ik door het oog van de naald gekropen.

Strategie van Turkije

In vele face-to-face Diplomacy-spelen die ik meegemaakt heb, kozen de ervaren spelers ervoor de nieuwelingen zo snel mogelijk uit het spel te werken. Dat gaat altijd lekker makkelijk, toch! Welnu beste lezer … deze strategie is fout, harstikke fout!! Wat je moet doen, is de groentjes zoveel mogelijk helpen, hun vertrouwen winnen en de ervaren spelers – jouw ergste concurrenten – zo snel mogelijk uit de weg ruimen.

Dan kom jij in het eindspel tegenover deze groentjes staan en dat ga je natuurlijk makkelijk winnen. Zo simpel is en zo weinig wordt ’t toegepast.

Daarom is ’t zaak jouw tegenstanders vooraf in te schatten, om een strategie te kunnen bepalen. Ik ken iedereen persoonlijk en heb gevraagd naar hun ervaringen. Richard heeft mij een aantal jaren terug over zijn spelervaringen verteld en er waren een paar die zich op de vlakte hielden. Zo kwam ik tot de volgende inschatting:

• Duitsland (Richard) – Ervaren of zeer ervaren
• Engeland (Fons) – Eerste maal
• Frankrijk (Arvid) – Eerste maal
• Italië (Joop) – Eerste maal
• Oostenrijk-Hongarije (Don) – Redelijk ervaren
• Rusland (Paul) – Tweede of derde maal
• Turkije (Henri) – Ervaren. Ja, ik ken mezelf!

Na deze inschatting kwam ik tot de conclusie dat de eliminatie van de broertjes Duitsland en Oostenrijk-Hongarije tot mijn absolute top priority te maken. Daartoe zal ik de beginners Frankrijk en Engeland helpen en aanmoedigen in hun strijd tegen Duitsland. Daarvoor heb ik een voorkeur voor Engeland zodat als dit land sterk wordt de buurlanden altijd wat te doen hebben om het perfide albion van het lijf te houden, terwijl ik zelf lekker ver weg aan de andere kant van het bord zit. Met andere woorden alle anderen komen aan twee kanten klem te zitten terwijl Engeland Turkije niet rechtstreeks kan bedreigen.

Verder wil ik Rusland – maar vooral Italië – hebben in een anti-Oostenrijk-Hongaarsverbond. Italië ging gretig op dit voorstel in en ik stuurde hem een opzet hoe te openen. Met Italië, Turkije – en eventueel Rusland – tegen Oostenrijk-Hongarije is dit land kansloos. Oostenrijk-Hongarije en ook Duitsland liggen kwetsbaar in midden van het bord. Dat maakt hen vatbaar voor een snelle eliminatie, vooral als ze geen bondgenoten vinden. Zo bekroop mij – nog voordat de eerste zet is gedaan – het voorgevoel dat mij de overwinning niet kan ontgaan. Een voorgevoel dat erg sterk is.

Van Rusland heb ik nooit respons mogen ontvangen, maar hij opent later wel zoals aanbevolen in mijn email. En met Oostenrijk-Hongarije zelf heb ik afgesproken dat Roemenië en Servië voor hem zijn en Griekenland en Bulgarije. Daarbij heb ik bedongen dat Albanië neutraal blijft.

Daarmee sla ik drie vliegen in één klap:

• Oostenrijk-Hongarije kan niet voorkomen dat ik Griekenland inneem.
• Buitensluiting van Italië en Rusland op de Balkan.
• Met Roemenië in Oostenrijks-Hongaarse handen dreigt een conflict met Rusland, waardoor Turkije voor Rusland een aantrekkelijke bondgenoot wordt.

Voorjaar 1901: Oostenrijk-Hongarije in de tang

Duitsland (Richard)
A Ber-Kie
F Kie-Hol
A Mun-Boh

Engeland (Fons)
F Edi-Nwg
A Lvp-Edi
F Lon-Nth

Frankrijk (Arvid)
F Bre-Spa(nc)  Ongeldige order F Bre xxx
A Mar-Spa
A Par-Bur

Italië (Joop)
F Nap-Tys
A Rom-Ven
A Ven-Tyr

Oostenrijk-Hongarije (Don)
A Bud-Ser
F Tri-Adr
A Vie-Bud

Rusland (Paul)
A Mos-Ukr
F sev-Bla Botst met F Ank (1-tegen-1).
F Stp(sc)-Bot
A War-Gal

Turkije (Henri)
F Ank-Bla Botst met F Sev (1-tegen-1).
A Con-Bul
A Smy-Con

Commentaar

De meest verbazingwekkende zet is het Duitse A Mun-Boh. Duitsland en Oostenrijk-Hongarije vergroten hun overlevingskansen als ze elkaars ruggen dekken en dat gebeurt niet!

Verder vallen mij de beginnersfoutjes van Frankrijk op. Maar daar sta ik dan weer klaar met mijn goedbedoelde adviezen. “Loop door naar Portugal en pak Spanje op de terugweg.” Daar heeft hij mij nooit voor bedankt. Naar eigen zeggen werd hij helemaal gek van al die dreigen-met-totale-oorlog-mailtjes, waarin hij ge-CC’t en ge-BCC’t werd. Ja, welkom in de wereld van Diplomacy!

De vooruitzichten voor Oostenrijk-Hongarije zijn nu ronduit somber te noemen. Al zijn buurlanden hebben zich tegen hem gekeerd, maar Oostenrijk-Hongarije toont zich ook nog eens blind voor de aanstaande aanval. Hij kiest voor de verovering van Servië en Roemenië, boven de verdediging van Wenen en Triëst. Een naïeve zienswijze die hem nog duur zal komen te staan. Bovendien getuigt het zenden van de vloot naar de Adriatische Zee niet van veel spelinzicht. Al met al reden voor mij, om de sterkte van Oostenrijk-Hongarije naar beneden bij te stellen.

Najaar 1901: Duitsland expandeert

Duitsland (Richard)
A Boh-Vie
F Hol-Bel Botst met A Bur (1-tegen-1).
A Kie-Den

Engeland (Fons)
A Edi-Nwy
F Nth-Ska
F Nwg C A Edi-Nwy

Frankrijk (Arvid)
F Bre-Mao
A Bur-Bel Botst met F Hol (1-tegen-1).
A Spa-Por

Italië (Joop)
A Tyr S A Boh-Vie
F Tys-Tun
A Ven-Tri

Oostenrijk-Hongarije (Don)
F Adr-Ion
A Bud-Rum
A Ser S A Bud-Rum

Rusland (Paul)
A Gal xxx Geen order gegeven.
F Bot xxx Geen order gegeven.
F Sev xxx Geen order gegeven.
A Ukr xxx Geen order gegeven.

Turkije (Henri)
F Ank-Bla
A Bul-Gre
A Con-Bul

Commentaar

Duitsland had zijn vloot beter naar het waterrijke Scandinavië kunnen sturen. Engeland koos op mijn aanraden voor een noordelijke opening en had Duitsland uit Denemarken kunnen weren. Maar Duitsland dreigde via de mail met hel en verdoemenis, waardoor Engeland inbond en maar naar het Skagerrak voer, om sterker te staan bij de verovering van Zweden. Duitsland had hierbij een onaangename verrassing voor Engeland in petto, maar – zoals we nog zullen zien – viel hierbij met de neus in de boter.

Rusland heeft geen orders ingeleverd. Ik belde hem op om te vragen hoe ’t nou zat. Paul reageerde een beetje mysterieus, waarna ik de conclusie trok dat het iets met dat contract te maken had. Door zetten te ‘vergeten’ kon hij onder bepalingen van het contract uit. Ik kende de inhoud van het contract nog niet.

Wel ben ik erg blij met de controle over de Zwarte Zee. Dat is erg prettig voor Turkije in zowel defensief als offensief opzicht! Zonder een tweede Russische vloot ben ik daar niet te verdrijven.

Bouworders

Duitsland (Richard)
A Ber
A Kie
A Mun

Engeland (Fons)
F Lon

Frankrijk (Arvid)
F Mar

Italië (Joop)
A Rom
A Ven

Turkije (Henri)
A Con
F Smy

Commentaar

Duitsland ging in één klap van 3 naar 6 Supply Centers; een maximaal haalbare score. Daarmee is Duitsland anderhalf keer zo sterk dan elk van zijn directe concurrenten. Een constatering die ik niet kon nalaten, om in een email aan iedereen duidelijk te maken in de vorm van een felicitatie. Dat Duitsland geen enkele vloot heeft bijgebouwd doet mij vermoeden dat Duitsland een minder sterke speler was dan ik dacht. Ik was in elk geval in een juichstemming, want dit biedt kansen voor Engeland, om mijn ergste rivaal flink in de tang te nemen.

Bij Italië heb ik erop aangedrongen legers te bouwen, zogenaamd om sterker te staan in centraal Europa. In werkelijkheid wil ik in het middenspel geen last hebben van Italiaanse vloten. Deze opzet is dan ook vooralsnog geslaagd.

Familiefeestje

Dat Duitsland zijn bloedeigen broer Oostenrijk-Hongarije met succes in de rug heeft aangevallen, zal de sfeer op familiefeestjes beslist niet ten goede komen. Zeker niet, omdat ‘ie ook nog eens werd gedwongen tot het tekenen van een contract. Ik stel me die gelegenheden dan ook als volgt voor:

Een groep mensen zit rondom een tafel. Er komt geen woord en iedereen staart naar de grond. Iemand roert met een lepeltje in de koffie. Dan onderneemt de gastvrouw een poging en komt opgewekt de huiskamer binnen. “Don, wa hedde gij in de koffie?” en “Richard, wa luste gij voor vlaoi? We hebben ook kruimel”. Het schrapende geluid van het lepeltje klinkt indringend, totdat het eindigt met twee tikjes tegen het kopje. Een antwoord zal nooit volgen. De pendule tikt door. Van de nachtelijke duister op straat komt geen geluid. Het is stil. Doodstil. Het wordt een lange avond. Een hele lange avond…