In de serie over coöperatieve spellen vandaag een spel dat thematisch zeer actueel is, gezien de stand van zaken betreffende de Mexicaanse griep. In het spel Pandemie zijn de spelers specialisten in een medisch team dat ziekten bestrijdt. De maximaal vier spelers reizen de hele wereld over in hun poging de uitbraak van vier (!) ziekten tegelijk onder controle te krijgen. Hierbij moet door de spelers goed worden samengewerkt, anders lukt het zo ongeveer per definitie niet om te winnen. En zelfs als de spelers goed samenwerken kunnen ze nog pech hebben en daardoor verliezen. Dit is duidelijk een spel in de categorie allen tegen het spel.
In het spel zitten: een bord met een wereldkaart, spelermateriaal voor vijf spelers (pionnen en karakterkaarten; het spel is officieel voor maximaal vier splers, maar vijf schijnt ook goed te doen te zijn), onderoekscomplexen, een aantal markeerschijven, blokjes in vier kleuren (ziektekiemen). Als laatste zijn er nog twee soorten kaarten: de spelerkaarten en de infectie-kaarten.
Aan het begin van het spel wordt het spelermateriaal verdeeld over de aanwezigen, pionnen, markeerschijven en een onderzoekscomplex worden op (of naast) het bord geplaatst, en een aantal steden wordt geïnfecteerd met ziektekiemen (de gekleurde blokjes) middels kaarten uit de infectie-stapel. De spelers krijgen ook enkele kaarten van de stapel spelerkaarten. Daarna wordt het gewenste aantal epidemie-kaarten evenwichtig over de stapel spelerkaarten verdeeld.
Vervolgens heeft elke speler op volgorde zijn beurt, totdat het collectief gewonnen of verloren heeft. In zijn beurt mag een speler maximaal vier acties uitvoeren; moet hij vervolgens twee kaarten trekken; en moet hij als laatste de wereld verder infecteren.
De mogelijkheden voor de vier acties zijn: verplaatsen (door de lucht, of over land/zee), een onderzoekscomplex bouwen, een geneesmiddel tegen een van de ziektes ontdekken, een ziekte behandelen, of kennis uitwisselen. Voor veel van deze acties zijn de spelerkaarten nodig: de meeste hiervan zijn uitgevoerd in een van de vier ziekte-kleuren en bevatten een aanduiding van een stad. De kaarten maken reizen door de lucht mogelijk doordat ze de vertrek- of aankomst-stad aangeven, ze maken het mogelijk om in die stad een onderzoeks-complex te bouwen, en ze maken het mogelijk om in de betreffende stad kennis (die kaart) uit te wisselen. Daarnaast zijn vijf kaarten van dezelfde kleur nodig om een geneesmiddel tegen de betreffende ziekte te vinden.
Overigens heeft elke speler een bepaalde rol, en deze rol geeft een bepaalde bonus in de beurt. Elke rol heeft zijn eigen actie die een bonus krijgt; de wetenschapper bijvoorbeeld heeft één kaart minder nodig om een geneesmiddel te vinden.
Als een geneesmiddel tegen een van de ziekten is gevonden kan deze ziekte worden uitgeroeid. Als het laatste blokje van deze ziekte van het bord is genomen, kan deze niet meer terugkeren op aarde. De spelers hoeven zich vanaf dat moment niet meer om die ziekte te bekommeren.
Na de acties moet de speler twee spelerkaarten trekken. Dat kunnen dus gekleurde kaarten zijn, een van de kaarten met bijzondere gebeurtenissen, of een epidemie-kaart. Afgezien van de epidemie-kaart worden al deze kaarten op de hand genomen voor gebruik in een van de volgende beurten.
De epidemie-kaart zorgt ervoor dat er een aantal dingen gebeurt. Ten eerste wordt de infectie verhevigd. Ten tweede wordt een nieuwe stad geïnfecteerd. En ten derde worden de reeds gespeelde infectie-kaarten geschud en op de stapel met infectie-kaarten gelegd. Dat betekent dus dat de ziektekiemen elke keer weer in dezelfde steden terugkomen…
Na het trekken van twee kaarten moet door de speler de wereld weer wat verder worden geïnfecteerd. Het juiste aantal kaarten wordt getrokken, en in elke getroffen stad wordt een nieuw blokje van de betreffende ziekte neergelegd.
In alle gevallen geldt: er kunnen maximaal drie blokjes van dezelfde kleur in één stad liggen. Als het aantal blokjes van dezelfde kleur in een stad boven de drie uit zou komen, vindt er een uitbraak plaats en wordt in plaats van dat blokje in die ene stad, in alle verbonden steden één blokje van die kleur neergelegd. De ziekte breidt zich dus uit naar aangrenzende gebieden. Bij een uitbraak wordt de betreffende markeerschijf een stap verplaatst. Overigens kan een uitbraak in de ene stad een uitbraak in een naburige stad veroorzaken. Daar wordt je als speler niet vrolijker van… 🙁
Waar spelers vrolijk van worden is een overwinning. Die treedt op zodra de spelers het vierde geneesmiddel hebben gevonden. Behandelen of uitroeien van ziekten is niet meer nodig, het vinden van het laatste geneesmiddel is voldoende.
De spelers verliezen echter op het moment dat de achtste uitbraak plaatsvindt, er niet meer genoeg blokjes van een kleur nodig zijn om de infectie zich te laten uitbreiden, of als er geen spelerkaarten meer kunnen worden getrokken terwijl dat wel moet.
Ik heb dit spel voor het eerst in Essen gespeeld, en recentelijk op dezelfde middag tweemaal, en ik vind het een leuk spel. De rollen met hun bonus, het mechanisme (infecties komen steeds weer op dezelfde plaatsen terug), het goed overleggen: dat alles is in een goed spel samengebracht. De regels zijn duidelijk en niet echt complex: na een paar beurten gaat het bijna als vanzelf, afgezien dan van het overleggen en het plannen. Wat mij betreft mag dit spel wel wat vaker op tafel komen.
Erg leuk spel. Dat ook goed is te spelen met 2 spelers. Je blijft proberen om van “het spel” te winnen.
We zullen hem vanavond 05-08 meenemen.
Hee Remco, ik was hetzelfde van plan. Kunnen we aan twee tafels Pandemie spelen…
Ik heb het gisteren voor de eerste keer gespeeld (samen met o.a. Remco). We hebben de makkelijkste variant gespeeld en gewonnen. Ik moet zeggen dat het een leuk spel is, wat ik zeker vaker wil spelen. Het speelt redelijk snel en je hebt in je beurt genoeg opties (die van jezelf en van anderen) waar je rekening mee moet houden.
Misschien is het zelfs wel geschikt om er een Spellenclub Eindhoven puzzel van te maken.
Was de eerste overwinning op het spel voor mij 😉
Heb het eerder alleen maar met zijn 2en gespeeld en omdat je dan dus ook maar beschikt over twee speciale eigenschappen vonden wij het een stuk lastiger.
Met een speelduur van 45-60 min is dit een van de leukste cooperatieve spellen die ik ken.
Misschien wordt het binnenkort weer eens tijd om de 3 verschillende In de ban van de ring spellen op tafel te leggen. Nadeel van deze spellen is echter dat ze een “beroerde” spelregel opbouw hebben
En ja Rob ik weet dat he graag Sauron mag spelen ;-(
T’was zeker een goed en onderhoudend spel. Voorwaarde is wel dat medespelers niet proberen hun zin door te drukken en dat ieder zijn eigen spel mag spelen, want dat gebeurt nogal eens bij coöperatieve spelen.
Thematisch was het ook leuk. Over tactiek ben ik nog niet uit, maar ik denk dat het in de eerste plaats zaak is, zo snel mogelijk medicijnen te ontwikkelen, terwijl je nergens de boel laat escalleren. Probeer dan nog een hele regio op te ruimen.
Onbevredigend vind ik, dat voor mijn gevoel het spel niet af is, zolang er nog kubusjes op het bord liggen. Ook vind ik voor een spel van dit type wat aan de korte kant.
Over de korte duur van dit spel kan ik alleen maar zeggen dat ik dat soms eigenlijk wel een pluspunt vindt. De meeste coöperatieve spellen duren lang, en hebben daarnaast ook nog eens redelijk ingewikkelde regels. Wat dat betreft vind ik dit dan een goed spel omdat het niet te lang duurt en niet te ingewikkeld is. Kortom: een goed spel om mensen te laten instappen in de coöperatieve spellen.