Dominion

Een paar dagen geleden kwam bij mij het bericht binnen dat het Spiel des Jahres voor 2009 bekend was geworden. Verrassing: Dominion ging er met die prijs vandoor. Verrassing? Eigenlijk niet, ik had er eigenlijk al een beetje op gerekend. Het is namelijk een goed spel, en daarbij ook nog vernieuwend.

Dominion is een kaartspel, waarbij de spelers hun eigen stapel kaarten bouwen. Als je denkt: dat komt uit de verzamelspellenhoek: mogelijk heb je deels gelijk. Maar het bouwen van je stapel kaarten gebeurt niet voordat je gaat spelen, zoals bijvoorbeeld bij Magic the Gathering, maar tijdens het spelen. Daarin zit het vernieuwende van dit spel.

Laten we bij het begin beginnen: Je hebt een doos met drie soorten kaarten: geldkaarten (waarden 1, 2 en 3), puntenkaarten (waarden 1, 3 en 6) en actiekaarten. De geldkaarten en puntenkaarten komen altijd allemaal in het spel (bij twee spelers wordt het aantal kaarten per soort wel beperkt). Van de actiekaarten (ook wel koninkrijkskaarten genoemd) worden 10 van de 25 setjes kaarten uitgezocht; er wordt altijd met een gedeelte van deze kaarten gespeeld.

Elke speler begint met een setje met 3 puntenkaarten (1 punt), en 7 geldkaarten (koper, waarde 1). Deze kaarten schud je, en je neemt de eerste vijf op de hand.

Vervolgens gaat het spel beginnen. Elke speler heeft in zijn beurt drie fasen te doorlopen: acties, aankoop, opruimen.

Tijdens de actie-fase mag de speler één actiekaart spelen. Deze actiekaarten geven diverse soorten mogelijkheden: extra acties uitvoeren, extra kaarten pakken, extra aankopen doen (zie bij fase twee), extra geld. Verder zijn er nog allerlei andere acties, die uitgevoerd kunnen worden. Zo kun je kaarten vernietigen en daar bijvoorbeeld andere kaarten voor nemen, kaarten uit je hand afleggen en daarvoor nieuwe kaarten pakken, en nog veel meer. Voor een uitgebreidere bespreking van de diverse mogelijkheden kan ik verwijzen naar de artikelen over Dominion die Remco geschreven heeft.

Als je geen acties meer kunt of wilt uitvoeren krijg je fase twee, de aankoop-fase. In die fase mag je één kaart kopen met de geldkaarten die je op de hand hebt, aangevuld met het geld dat actiekaarten je kunnen hebben gegeven. Elke kaart (ook geld- en punten-kaarten) hebben een prijs tegen welke je deze kunt aanschaffen. Aangeschafte kaarten verdwijnen direct in je aflegstapel. Soms geeft een actiekaart je de mogelijkheid om een extra aankoop te doen, of krijg je korting.

Na deze twee fasen krijg de de opruim-fase. Alle gespeelde kaarten, en alle resterende kaarten in je hand verdwijnen in je aflegstapel. Daarna neem je, omdat je hand leeg is, weer vijf nieuwe kaarten. Als op enig moment tijdens het spel je trekstapel uitgeput is, moet je je aflegstapel schudden en de resterende kaart(en) van de nieuwe trekstapel nemen.

Het spel eindigt zodra de stapel puntenkaarten met waarde 6 is uitgeput, of als drie willekeurige stapels op zijn (in de Nederlandse spelregels: drie stapels actiekaarten). En op het einde van het spel is er maar één ding van belang: wie heeft de meeste punten

Het is een goed en leuk spel, en zo’n beetje elke keer als er bij de Gameforce wordt gespeeld is de Dominion-doos open omdat er weer mensen mee spelen. Dat zegt toch wel genoeg, denk ik…

Overigens: er is al een uitbreiding uitgekomen (in het engels; in het duits is die er ook al of komt die nog; in het nederlands schijnt die vooralsnog niet te komen), en een tweetal promotiekaarten. Een tweede uitbreiding is ook al aangekondigd…

Gewonnen prijzen

• Spiel des Jahres (2009)

Links

• Dominion
• Intrigue
• Envoy (Gezant)
• Black Market (Scharzmarkt)