Na het originele Catan zijn er niet alleen allerlei uitbreidingen verschenen, maar ook verschillende andere spellen die “iets” met Catan hebben. Zo verscheen in 2002 het spel Abenteur Menschheit, in het Nederlands bekend onder de titel De Kolonisten van de Prehistorie. Ook dit spel heeft een bord bestaande uit zekhoekige velden. Net als het Catan SF-spel is dit echter ook hier een vaststaand bord. Op dit bord zijn de continenten afgebeeld, met Amerika/Oceanië rechts, Eurazië/Afrika links, en een landbrug tussen Azië en Amerika. De spelers proberen op zo veel mogelijk plaatsen op de aarde een stam te stichten, en daarnaast ook nog enige ontwikkelling te plegen, om zodoende aan de 10 overwinningspunten te komen die vereist zijn om het spel te winnen.
In het begin van het spel liggen er fiches met volkeren op verschillende kruispunten op het bord; de kleuren van de fiches hangen af van de continenten. Ook liggen er her en der vierkante fiches op het bord.
De spelers plaatsen drie van hun stammen in Afrika. Bij een van deze stammen wordt een nomade geplaatst, deze gaat later in het spel over de wereld reizen totdat hij een geschikte plaats vindt om definitief te wonen (een stam te stichten). Ook worden er twee “rover”-figuren op het bord geplaatst: een Neanderthaler en een sabeltandtijger. Deze beide rovers hebben hun eigen continenten (bordhelft) waarin ze roven.
Heel bekend voor Catanners: in elke beurt werpt de actieve speler met de twee dobbelstenen, en alle spelers krijgen grondstoffen volgens het bekende Catan-principe. In dit spel: huid, vlees, vuursteen en botten. Bij een “7” wordt een van de twee rovers verplaatst. Na de grondstoffen-opbrengsten kan er met de actieve speler gehandeld worden, en deze speler mag vervolgens ook “bouwen”: nomaden “oprichten” of verplaatsen, of een stam stichten. Ook kan een speler zich ontwikkelen.
Een speler mag op een onbezet kruispunt naast een van zijn stammen een nomade neerzetten, dat kost huid en vlees. Nomades mogen bewegen, maar ook dat kost grondstoffen: vlees. Als een nomade op een kruispunt met een volk-fiche staat mag hij daar een stam stichten (ook dat kost natuurlijk grondstoffen). Het volk-fiche wordt door de speler van het bord genomen en levert 1 punt op. De eerste speler die volk-fiches in vier kleuren weet te krijgen ontvangt daarvoor een bonuskaart met twee overwinningspunten.
Op het bord zijn op verschillende plaatsen rechthoeken met twee getallen geplaatst. Deze getallen geven de minimale ontwikkelingsgraad aan die een speler in de betreffende kleuren moet hebben om er überhaupt langs te mogen met zijn nomade. Als de speler er langskwam en het bijbehorende vierkante fiche ligt er nog, dan mag hij dit fiche nemen en direct uitvoeren. Er zijn verschillende soorten van deze fiches: sommige bieden de mogelijkheid één van de twee rovers te verplaatsen, sommige leveren een overwinningspunt op, weer andere laten je een woestijn plaatsen in Afrika. Welk type fiche je zult ontvangen weet je niet, want ze liggen (natuurlijk) op de kop. Ook voor het verkrijgen van meerdere van deze fiches kun je een tweetal bonus-punten krijgen (vergelijkbaar met de langste handelsroute/grootste riddermacht uit standaard-Catan).
Ik noemde het al even: een speler kan zich ook ontwikkelen op de vier sporen die langs de rand van het bord zijn afgebeeld. Deze ontwikkelling heeft altijd een positief effect, want de speler heeft met elke ontwikkellingsstap weer meer mogelijkheden. De al genoemde rechthoekjes met twee getallen betreffen de ontwikkeling op twee verschillende sporen. Ook kan een nomade (tegen betaling van nog steeds 1 vlees) zich verder bewegen als de speler zich op het derde spoor heeft ontwikkeld. Een ontwikkelling op het vierde spoor laat je een rover verplaatsen. De kosten van de ontwikkeling verschillen overigens van fase tot fase. De laatste fase is de duurste, en kan (per spoor) ook maar door één speler worden gehaald: er is maar één kaart (met overwinningspunt) aan het einde van elk ontwikkelingsspoor.
Na voorgaande bespreking kunnen we wel stellen dat dit spel ook echt “Catan” is… in mijn ogen meer dan enkele andere spellen die in de Catan-familie zijn opgenomen.
Nog één klein puntje ter afsluiting: Eén van de eerste keren dat ik dit spel speelde, deed ik dat met twee vrienden. Eén van deze twee is vegetariër. Toch was hij, tijdens het spel, af en toe heel blij als hij vlees kreeg… 😉