Afgelopen zondag was ik bij Roll the Dice vanwege het Catan-tournooi. Omdat er geen 10-persoons Catan werd gespeeld heb ik met een drietal anderen een ander, nieuw spel gespeeld: Ghost Stories. Dit is een coöperatief spel, waarbij de spelers gezamenlijk de wereld moeten redden van een boosaardig wezen, dat overigens ook nog eens wordt bijgestaan door allerlei “minder erge” monsters (geesten). Dat gegeven is ondertussen eigenlijk wel bekend… Maar hoe is de uitwerking?
Ten eerste is de opzet flexibel. Zo kan het bord op een willekeurige manier worden opgebouwd. Verder is de moeilijkheidsgraad variabel. Hoe moeilijk je het wilt hebben kun je zelf kiezen. Er zijn in de regels vier moeilijkheidsgraden aangegeven.
Het bord wordt opgebouwd uit 9 tegels, waarbij deze tegels bepaalde locaties in een dorp weergeven. Daaromheen liggen vier borden, waarop geest-kaarten komen, en spookfiguren en buddha’s. Elke speler is een Taoist, die een bepaalde kracht heeft. Elke speler heeft daarnaast de beschikking over een aantal Qi-fiches (levens). Als die op zijn is de betreffende Taoist dood. Verder hebben de spelers aan het begin van het spel de beschikking over een aantal andere fiches. Deze fiches kunnen worden ingezet om het kwaad te bestrijden.
In elke beurt van een speler gebeurt er in ieder geval iets slechts: er moet een nieuwe geest worden worden getrokken en de bijbehorende acties moeten worden uitgevoerd, er moet eventueel gedobbeld worden, en mogelijk verliest de speler een Qi-fiche. Ook als de speler al dood is gebeurt er minstens iets slechts.
Als de speler nog in leven is kan hij daarna iets proberen te doen om de wereld van de ondergang te redden: Een positieve kracht van zijn locatie gebruiken, of een aangrenzend monster (eventueel twee) te proberen te verslaan.
De krachten van de locaties zijn zeer wisselend, ze kunnen van invloed zijn op een andere locatie, op een speler, of op een aanwezige geest.
Een geest verslaan gebeurt door de kleuren-dobbelstenen te gooien. Elke geest heeft een aantal gekleurde symbolen: deze duiden aan hoeveel dobbelstenen deze kleur moeten tonen om deze geest te kunnen verslaan. Omdat er maar drie dobbelstenen zijn (en als sommige geesten in het spel zijn heb je er minder tot je beschikking…), en sommige geesten meer van deze gekleurde symbolen hebben zul je af en toe van de fiches in de jusite kleur gebruik moeten maken om zo’n geest te kunnen verslaan.
Als het lukt om de grote boosaardige geest (Wu-Feng) te verslaan voordat de laatste geest-kaart getrokken is hebben de spelers gewonnen. Als daarbij een van de betrokken spelers overleden is heeft dat voor de uitkomst geen belang: Wu-Feng moet verslagen worden.
We hadden zondag gewonnen: met de laagste moeilijkheidsgraad, en met een van de makkelijker (zo niet de makkelijkste) Wu-Feng. Maar ik ga de regels nog eens een keertje goed doorlezen, want ik denk dat het nog wel eens op tafel zal komen. Al dan niet bij Roll the Dice: daar heeft het sinds de aanschaf in Essen elke keer zo ongeveer de hele avond op tafel gelegen.