In de Ban van de Ring

Een vorige keer schreef ik een algemeen stukje over coöperatieve spellen. Vandaag wil ik een van deze spellen bespreken. Het is niet alleen het eerste spel in deze serie, het is ook het eerste coöperatieve spel dat ik zelf aan mijn collectie toevoegde. In Essen op de beurs was er nog iemand die een poging om het spel te leren maar opgaf, onder het slaken van een kreet als “Hier heeft iemand te veel geprobeerd het boek te volgen” (maar dan in het duits…). Vervolgens kwam ik enkele weken later op het Spellenspektakel op een ietwat bijzondere manier in het bezit van dit spel. En toen was het: lezen, spelen, nog eens herlezen, nog een keer spelen, weer lezen…

… Het spel is namelijk niet een van de simpelste, en misschien werkt de opbouw van de regels ook niet echt mee aan een vlot begrip van het spelverloop. Maar afijn, na een paar keer lezen en spelen had ik het dan toch een beetje onder de knie. En of je nou een fan bent van het genre of niet, er zit toch heel veel in dit spel. Ten eerste is het natuurlijk de weerslag van een boek in een spelvorm (een onderwerp wat nog een keer aan bod moet komen). Ten tweede bevat de doos een aantal spelborden, waarvan er eentje het hoofdbord genoemd wordt (dat bord blijft altijd liggen); de overige borden zijn scenarioborden en die wisselen: er ligt altijd maar 1 van deze vier borden op tafel. Ten derde, en daar gaat het in deze reeks om, moeten de (maximaal 5) spelers als groep proberen de verschillende obstakels die de diverse borden opleveren te overwinnen.

Wat zijn dan die obstakels? Dat begint al op het hoofdbord. Daar staan twee sporen, het ene is een globaal overzicht van de scenario’s die de hobbits moeten doorlopen om het spel te kunnen winnen, op het andere spoor komen de hobbits, door allerlei corrumperende gebeurtenissen, steeds dichter in de buurt van Sauron, de Boze. Een hobbit die op dat corruptiespoor op gelijke hoogte komt met Sauron doet niet meer mee met de andere hobbits; de spelers kunnen dan echter nog steeds winnen (tenzij deze hobbit De Ring droeg). Op de scenarioborden staan meerdere sporen; op een van deze sporen worden heel vervelende gebeurtenissen geactiveerd (door het spelmechanisme). Op de andere sporen kunnen de hobbits, deels naar eigen wens, een markeerpion naar voren verplaatsen. Als het hoofdspoor van een scenariobord is doorlopen is het scenario afgelopen. Maar … als de hobbits niet op ook de andere sporen voldoende progressie hebben gemaakt kunnen ze nog aardig de klos zijn vanwege de negatieve gevolgen van onvoldoende verzamelde fiches. Die fiches worden per bord op de diverse sporen verdiend. De hobbits moeten dus voldoende evenwicht brengen in de vooruitgang die ze her en der boeken, omdat ze anders allemaal de klos zijn. En ze moeten ook overleggen wie in welke volgorde ongeveer welke stappen zal gaan maken.

Er zijn nog meer negatieve gevolgen voor de Hobbits: ze raken kaarten kwijt (nodig om vooruit te komen op de borden), ze moeten weer een keer een stap vooruit naar Sauron toe, er komen allerlei vervelende wezens langs en ga zo maar door. Gelukkig komen de hobbits onderweg ook nog allerlei kaarten en schildjes tegen die ze kunnen verzamelen. De schildjes kunnen weer helpen, bijvoorbeeld bij het inroepen van de hulp van Gandalf, degene die de hobbits in eerste instantie ook op pad heeft gestuurd. Uiteindelijk moeten de hobbits de ring die ze meedragen meenemen naar Mordor, naar de top van de Vulkaan, alwaar ze deze ring in het vuur moeten werpen.

Als het vernietigen van de ring gelukt is hebben de hobbits gewonnen van Sauron. En dan kunnen ze bij een volgend spel beginnen met Sauron op een plaats dichter bij de hobbits. Om het nog wat moelijker te maken… 😉

Bij dit spel zijn ook nog drie uitbreidingen verschenen (eentje niet in het nederlands). Een van deze uitbreidingen bevat materiaal om het spel te veranderen van “allen tegen het spel” in “een tegen de rest”. De uitbreiding Sauron maakt het mogelijk dat een van de spelers de Boze speelt. Hierdoor kan het spel dan dus met zijn zessen worden gespeeld. Ik vind het zelf altijd aardig om Sauron te spelen: “Snuf snuf… ik ruik hobbit-vlees” (gemeen lachje).

Links

• In de Ban van de Ring
• Recensie op Bordspel.com
• Recensie op Spellengek
• Recensie op Spelmagazijn
• Coöperatieve spellen (1) (introductie)
• Coöperatieve spellen (2) (lijst)